25 januari 2020

Peter Gijsbertsen

Peter Gijsbertsen
Vandaag stond in het teken van het recital van Peter Gijsbertsen in Ede. Wij kennen deze inmiddels gerenommeerde tenor van het IVC en van de opera "die Zauberflöte". Enkele maanden geleden had Roos opgepikt dat hij deze avond zou optreden in Ede.
Vandaag de dag doorgebracht als voorspelbaar. Beetje tutten, ontbijten, wat boodschapjes en een rondje door het Houdringhebos. Op mijn voorstel hebben we vroeg gegeten zodat we in ieder geval in alle rust op tijd naar Ede konden gaan. Dus vroeg in de keuken en de gisteren aangekondigde kabeljauw met roquefort gemaakt met gebakken aardappelen en snijbonen uit de tuin van Theo (ingevroren, dat wel).
Gijsbertsen zou de derde cyclus van Schubert, "Schwanengesang"  ten gehore brengen. Op een enkel lied na was deze cyclus ons goed bekend; veel van de liederen hebben we zelf ook ten gehore gebracht en enkele daarvan behoren tot mijn favorietjes.
Om half zeven namen we de bus en om kwart voor acht kwamen we aan in de Edese muziekzaal. In een voormalig kerkgebouw was een podium met een Bösendorfer vleugel opgesteld en daarop werden zeer regelmatig allerlei muziek uitvoeringen gedaan aldus het jaarprogramma dat er lag. Er lag natuurlijk ook een folder met de liederen die Peter Gijsbertsen vanavond ten gehore zou brengen.
Peter is bijzonder goed in interpretatie van "het lied" en dat hebben we deze avond opnieuw gemerkt. Roos had twee van de allerbeste plaatsen voor ons gereserveerd en daar begon het recital. Eerst "Liebesbotschaft", met haar krampverwekkende linkerhand. Nou daar had pianist Roger Braun geen last van. Och, wat genoot ik van de bekende klanken; lang niet gehoord maar ze zitten nog zo vast in mijn hoofd.  En het ging voort. Ik luisterde met aandacht en merkte na vrijwel elk lied dat ik gewoon mijn adem zat in te houden van de concentratie; wat kun je toch van muziek genieten. Vooral "Aufenthalt" en "die Taubenpost" deden mij veel. Het was na "Atlas" natuurlijk afgelopen en Peter kreeg een warm applaus van het publiek. Als toegift kregen we nog "Die Lindenbaum", ook zo'n favoriet van me. Ik kon er niet over uit, wat een fijne avond. Om half twaalf waren we weer thuis.

Geen opmerkingen: