Zacht gegaard

Uitreiking van de Nederlandse Muziekprijs 2018
aan Peter Gijsbertsen

Alweer naar den Bosch; de laatste tijd ben ik hier vaker geweest dan alle afgelopen jaren bij elkaar: niet alleen FIOM maar ook naar het muziektheater voor de IVC finale en vanavond voor een recital van Peter Gijsbertsen, tenor in het kader van de uitreiking van de Nederlandse Muziekprijs 2018; niet zomaar een prijs maar de hoogste prijs die van overheidswege wordt uitgereikt. De minister was gedurende het gehele recital aanwezig!
Wij waren bijtijds vertrokken naar den Bosch en meldden ons zo rond vier uur bij ons onderkomen voor die nacht; een bed&breakfast zonder breakfast; eigenlijk middenin het centrum en met een reusachtig bed, nog groter dan het mijne! Lekker rustig; we dronken er rustig een koppie thee voordat we op pad gingen om de stad nog wat te verkennen en om een plekje te zoeken om wat te eten. Op weg naar het B-B hadden we wel wat restaurantjes gezien, waaronder eentje met een vernederlandste Franse uitdrukking, zoiets als bonsjoer. Ik was die piepkleine peperdure porties spuugzat en wilde gewoon lekker plat een bord vol eten. Toen we op de menukaart dan ook de uitdrukking "zacht gegaard" zagn staan wekte dat de lachlust en liet ik het volgen door:  met gelakte zeeduivel en een bonbon van bietenloof, overgoten met een licht gebonden saus van bouillon getrokken uit de kleren van de keizer. We moesten allebei ontzettend lachen en schoven een Surinaams eethuis binnen. Nou, dat was niet alleen heerlijk eten, maar ook ruimschoots genoeg en kostte een kwart van wat we anders kwijt zouden zijn geweest! Geen "kleren van de keizer" dus. We waren nog zo vroeg dat we ons nog even konden verpozen op de kamer en daarna op naar het concert van hedenavond: het optreden van Peter Gijsbertsen.
Hij begon met een serie liederen van de componist Bart Visman, een wereld première nota bene! Ik werd getroffen door het heldere stemgeluid en de precisie waarmee alles werd uitgesproken. Modern, maar bijzonder plezierig om naar te luisteren; razend moeilijk voor de begeleidend pianist.
Helaas viel de zaal nogal tegen qua akoestiek waar de organisator zich overigens ook na afloop voor excuseerde. Het ware beter geweest als deze uitreiking in het concertgebouw in Amsterdam had plaatsgevonden.
Liederen van Duparc en heel bijzonder vond ik het lied in het Latijn waarmee Peter in 2012 tijdens het IVC de muziekprijs had gewonnen. Dat was na de pauze met strijkorkest begeleiding. Het lied staat op youtube met een volledige orkestbegeleiding en dat is nog mooier.
Tot slot de uitreiking van de prijs door de minister. Na afloop hadden we nog de gelegenheid om onze waardering tegen de prijswinnaar uit te spreken en nog even met de pianist van gedachten te wisselen over "het lied" in het algemeen. En vervolgens naar ons tijdelijk appartement en heerlijk geslapen.