Vandaag met Huib gewandeld. Sinds hij in Rijswijk woont organiseert hij helaas geen duinwandelingen meer; ik had hem gevraagd om weer eens in dit voor mij favoriete biotoop iets te bedenken. Vroeger gingen we naar Bierlap en Kijfhoek, nog zo'n gebiedje met een wonderlijke naam. Huib vertelde me dat hij een kaart had waarmee je in een bepaald gebied van Dunea mocht wandelen. Inderdaad een gebied dichtbij zee, maar niet echt Meijendel-kwaliteit helaas.
Maar goed, het was een bijzonder winderige dag die begon met een vreselijke regenbui. Zo rond een uur of zes was ik wakker en het gierde van de wind en het regende pijpenstelen. Maar KNMI en weeronline waren heel optimistisch; het zou vandaag een heel redelijke dag worden. En inderdaad, we hebben geen regen meer gezien of gevoeld.
We hadden afgesproken bij de eindhalte van lijn 3 en daar was ik niet op tijd, maar zoals steeds een kwartiertje te vroeg; in den Haag had ik een tram eerder dan eigenlijk haalbaar was zo bleek. Even later kwam Huib aangefietst. We hadden elkaar lang niet gezien. We gingen direct aan de wandel. Het waaide hier bij de kust nog een stuk harder dan in Utrecht. Af en toe konden we elkaar door de wind niet eens verstaan. Huib kon zijn hoed niet ophouden; mijn alpino en muts hielden het uitstekend; voor de alpino was het zelfs wat aan de warme kant.
We liepen langs de Uithof; kennelijk is dit een algemeen gebruikte naam; de Universiteitswijk van Utrecht heet ook De Uithof. Hier in den Haag is het toch vooral de IJsbaan die bekendheid geniet onder deze naam.
Ik was even bang dat het weer een wandeling door het beton zou worden; dat is niet echt mijn voorkeur, maar al snel liepen we door groen en uiteindelijk ook door een duingebied in de buurt van Monster aldus Huib. Zouden we volgens de plannen een cirkel lopen terug naar de eindhalte van lijn 3, daar kwamen we halverwege de eindhalte van lijn 4 tegen, de tram die vlakbij Arja langs komt. Ik nam hier de tram en had wandeling en bezoek dus prima kunnen combineren. Maar Arja had aangegeven dat ze het vandaag zo druk had dat een bezoek wel heel slecht uitkwam; gek om zo door haar achtertuin te komen en dan door te rijden.
Maar ik had een andere verwenning voor mijzelf in gedachten; eerst een lekker stuk gebakken vis gescoord bij de viskraam vlakbij de tweede kamer van de Staten generaal en nadat deze was ingetreden even verderop bij de Wiener Konditorei een kop chocolademelk en een stuk tulband, beide voorzien van een ruimte toef slagroom. Smullen geblazen. Voor Roos nam ik uiteraard een stuk maanzaadkoek mee; daar is ze dol op.
Maar goed, het was een bijzonder winderige dag die begon met een vreselijke regenbui. Zo rond een uur of zes was ik wakker en het gierde van de wind en het regende pijpenstelen. Maar KNMI en weeronline waren heel optimistisch; het zou vandaag een heel redelijke dag worden. En inderdaad, we hebben geen regen meer gezien of gevoeld.
We hadden afgesproken bij de eindhalte van lijn 3 en daar was ik niet op tijd, maar zoals steeds een kwartiertje te vroeg; in den Haag had ik een tram eerder dan eigenlijk haalbaar was zo bleek. Even later kwam Huib aangefietst. We hadden elkaar lang niet gezien. We gingen direct aan de wandel. Het waaide hier bij de kust nog een stuk harder dan in Utrecht. Af en toe konden we elkaar door de wind niet eens verstaan. Huib kon zijn hoed niet ophouden; mijn alpino en muts hielden het uitstekend; voor de alpino was het zelfs wat aan de warme kant.
We liepen langs de Uithof; kennelijk is dit een algemeen gebruikte naam; de Universiteitswijk van Utrecht heet ook De Uithof. Hier in den Haag is het toch vooral de IJsbaan die bekendheid geniet onder deze naam.
Ik was even bang dat het weer een wandeling door het beton zou worden; dat is niet echt mijn voorkeur, maar al snel liepen we door groen en uiteindelijk ook door een duingebied in de buurt van Monster aldus Huib. Zouden we volgens de plannen een cirkel lopen terug naar de eindhalte van lijn 3, daar kwamen we halverwege de eindhalte van lijn 4 tegen, de tram die vlakbij Arja langs komt. Ik nam hier de tram en had wandeling en bezoek dus prima kunnen combineren. Maar Arja had aangegeven dat ze het vandaag zo druk had dat een bezoek wel heel slecht uitkwam; gek om zo door haar achtertuin te komen en dan door te rijden.
Maar ik had een andere verwenning voor mijzelf in gedachten; eerst een lekker stuk gebakken vis gescoord bij de viskraam vlakbij de tweede kamer van de Staten generaal en nadat deze was ingetreden even verderop bij de Wiener Konditorei een kop chocolademelk en een stuk tulband, beide voorzien van een ruimte toef slagroom. Smullen geblazen. Voor Roos nam ik uiteraard een stuk maanzaadkoek mee; daar is ze dol op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten