Het tunneltje

Lekker vers water uit de natuur tappen

Vorig jaar is, om mij niet meer duidelijke redenen de wandeling met "het tunneltje" er niet van gekomen. Vandaag wel! Volgens Martine was dit het hoogtepunt van vorig jaar en ze heeft gelijk.
De wandeling bestond uit een stevige klim die vanwege de regen van de afgelopen nacht hier en daar zelfs enigszins glibberig was. Ik moest met handen en voeten bepaalde stukken afleggen en had dom genoeg mijn handschoenen niet aangetrokken; dus een paar kleine maar vervelende splintertjes in m'n rechterhand, maar daar om niet getreurd. En ja hoor, eenmaal boven gekomen, het tunneltje! Iedereen moest het natuurlijk uitgebreid fotograferen en op de een of andere manier erdoorheen. Je kon kiezen tussen kruipen, sterk gebukt lopen of anderszins.

Ingang van het "tunneltje"

Als lid van de entomologische vereniging deed ik het op een variatie van de voortbewegingswijze van de spanrups; op de billen en de rugzak op de buik en dan telkens een stukje opschuiven. Fascinerend; hoe oud zou deze doorgang al zijn?; wie hebben deze doorgang ooit gemaakt?

Ten gerieve van de wandelaars een
infobord

Bij de uitgang wachtte ons een verrassing; een stel kerels was er bezig met de aanleg van een informatiebord en een aanwijsbord voor de wandelaars. We spraken uitgebreid met de opzichter van het span. Het bleek dat hij uit Altea kwam en "ons" Rafa ook kende.
Aan de andere kant van de berg daalden we weer naar de auto's. Onderweg kwamen we nog langs een oud verdedigingswerk waarvan niet viel uit te maken uit welke tijd het stamde. Misschien wel Romeins, maar gezien het ruwe metselwerk twijfel ik daar aan.
In een restaurant nog wat gedronken en toen terug naar ons appartement en even opfrissen. Ons wachtte nog een ontzettend leuk onderdeel van het programma. Rien en Ria hadden een ontzettend leuk avond georganiseerd met hapjes en een hen bekende spreker die op amusante wijze een aantal leuke verhalen ten gehore bracht. Was een heel bijzondere dag al met al.