Kerstdiner bij Hugo en Marjorie

Gezellig bij elkaar

Dat was de eerste keer dat we bij één van onze kinderen waren uitgenodigd om het kerstdiner te komen genieten. We hebben wel eerder bij Tycho en Amy en bij Douwe gegeten en ook bij Hugo en Marjorie maar nog niet eerder met de kerst. Ik was er wel verguld mee.
Na de matinee voorstelling in de Stopera hadden we wel zo'n goede aansluiting dat we al om 18.00 uur aanbelden. Marjorie was helemaal verschrikt; heur haar was nog nat; Hugo stond onder de douche. Wat maakt dat allemaal uit. We dronken lekker een koppie thee en natuurlijk moesten we even de piano proberen. Tot mijn grote opluchting bleek Hugo te beschikken over de oude gebundelde boeken van Chopin nog van mijn moeder en ook over de Partita's van Bach die ik hem ooit had gegeven. Het lukte me ondanks mijn slechte ogen om de muziek zodanig te lezen dat ik wat kon spelen; heerlijk gewoon; een piano gaat makkelijker dan een vleugel omdat de muziek wat dichter bij je neus staat.

Bij de open haard

Het voorgerecht, kaas, heerlijke ham en heel dun gesneden rundvlees (carpaccio) met olijfjes aten we in de zithoek al keuvelend. Hugo vertelde honderduit over het werk bij slager van Loo; hij had er inderdaad weer geholpen met de kerstdrukte; vind ik wat hoor om dat naast een baan gewoon "even" te doen. Harde werker waarover "de oude Loo" zich een keer naar mij toe lovend had uitgesproken.
Terwijl Roos en ik de piano uitprobeerden maakten Hugo en Marjorie het hoofdgerecht klaar; gebakken zalm op risotto; lekker hoor! En als nagerecht een fantasie in passievrucht; heerlijk.
De tijd was gevlogen; nog even lekker bij de brandende open haard wat zitten praten over van alles en we waren ook weer in minder dan een half uur thuis. OV is zo slecht nog niet!