Achter het microscoop met de kids

Een nieuwsgierig drietal dat eigenlijk geen geduld heeft
om op elkaar te wachten

Vandaag bij Arja en haar kinderschaar geweest; het was kerstvakantietijd dus haar kwartet was thuis, maar daarnaast nog een tweetal waaronder een baby. Een beetje slaperig omdat ze laat thuis waren gekomen werd er open gedaan. Sjoerd deed een beetje verlegen maar ontdooide vrij snel, zeker toen ik hem een krokodilletje gaf; had ik uitgeknipt van een versleten T-shirtje; hij moest er altijd aanzitten toen het nog toonbaar was.
Even dacht ik Morris te begroeten maar dat was een ander babietje zag ik direct; een oppaskindje van Arja's gastouderschap. Ik had voor de kinderen ook wat boeken meegenomen nog afkomstig van de WVT bazar; vonden gretig aftrek. Maar al snel moest het microscoop op tafel komen; mijn binoculair; leek me leuk met name voor Evi; zij is gek op beestjes en ik wilde haar graag wat van insecten laten zien. De drie oudsten waren heel geïnteresseerd; zelfs de kleine Sjoerd wilde graag wat kijken en - ik weet echt niet of hij het goed kon zien - maar hij had alle aandacht!

Evi heeft wel wat met biologie denk ik. Voor haar heb ik
dit binoculair eigenlijk bestemd

Ik laat het apparaat graag daar; gebruik het zelf zelden meer en ik hoop dat de kinderen er met zorg mee om zullen gaan zodat ze er plezier aan kunnen beleven. Eén keer op de grond vallen betekent het einde van dit toch vast wel enigszins kwetsbare instrument.
Nog lekker met de kleine Morris zitten knuffen; vindt opa toch wel leuk hoor! En natuurlijk wat met Arja over de kinderen zitten praten.
De dag vliegt en zo tegen half drie ging ik er weer vandoor; was een gezellige dag geweest.

Met Morris en Evi