Het wonder van Woerden

Zou toch zomaar een van Gogh kunnen zijn?

Gisteravond lekker wijntje gedronken bij Roos; vanmorgen werd ik met een wat suf hoofd wakker; niet meer dan één glas is tegenwoordig toch wel verstandig merk ik.Maar daarom niet getreurd. Na de koffie naar de flat en heerlijk een restje van de boerenkool opgebakken; wat zijn die groenten van Theo toch lekker!
Voor vandaag stond de tentoonstelling Gestel&Gestel in het museum van Woerden op het programma; een klein museum met een verrukkelijke sfeer. Bij binnenkomst kreeg ik een uitgebreid verhaal over het beleg van Woerden tijdens de 80-jarige oorlog. Tijdens dit beleg werd de bevolking door de Spanjaarden uitgehonderd. Dankzij het behoud van een vestingwerk dat aan het geïnnundeerd gebied lag kon er nog van enige bevoorrading sprake

Werk van oom Dimmen

zijn maar toen de nood het hoogst was was daar: "het wonder van Woerden"; een wonderlijke vloed van vissen, veroorzaakt door een bijzondere stroom in de Rijn die toen nog door Woerden stroomde; de vissen konden zonder veel moeite in grote getale door de inwoners gevangen worden zodat er weer eens flink gegeten werd. Van dit beleg was een schilderij aanwezig waarvan men door "fundraising" het herstel wilde financieren. Ik maakte de mogelijkheid van melding bij de Vereniging Rembrandt bekend maar gaf ook ruim voor de collectebus.
En vervolgens waar ik voor gekomen was: "Gestel&Gestel", een expositie van werken van Leo Gestel, maar tevens van een oom van hem, Dimmen Gestel. Leo Gestel werd in zijn tijd als een trendsetter in de schilderkunst beschouwd; hij werkte inderdaad in een fors aantal verschillende stijlen en was voorloper in de ontwikkeling van de schilderkunst destijds. Hij was de grootste binnen de Bergense school waarvan we gisteren ook e.e.a. zagen, maar er hing werk waarvan ik dacht: "zo, dat zou zomaar een van Gogh kunnen zijn" en naar bleek had van Gogh intensieve contacten met Dimmen Gestel. De familie Gestel dreef ook een technisch

De aardappeleters in spiegelbeeld omdat Vincent het
verdomde om in spiegelbeeld te tekenen. Originele litho

vooroplopende drukkerij in Eindhoven; litho was toen nog de techniek en grappig genoeg heeft Vincent van Gogh daar ook - op verzoek van zijn broer Theo - een litho versie van "de aardappeleters" gemaakt; de steen, of een facsimile daarvan ligt ook in de tentoonstelling alsmede een afdruk van de originele steen.
Beide Gestels hadden veel talent en verdienen feitelijk - net als Vincent - een eigen museum, maar zo heeft het niet mogen zijn. Bij een brand zijn honderden werken van Leo teloor gegaan. Nou ja, ook van Fabritius is het meeste werk verloren gegaan; zo gaat dat, althans zo ging dat nog wel eens.
Boven in het museum is ook de oude raadszaal; ook daar een paar fraaie werken van andere schilders overigens. Echt een plek om weg te dromen in het verleden; er was ook verder niemand dus

In de raadszaal; leek wel een Koekoek.
Schilder ff vergeten

kon ik alle rust genieten van de sfeer. Boven op zolder nog wat zaken uit de Romeinse tijd die waren opgegraven; Woerden maakte deel uit van de  limes, de noordgrens van het Romeinse rijk.
Toen ik thuis kwam lag daar de DVD die Jeen - staffunctionaris van FIOM - gemaakt had van mijn interview in het kader van "donorportret"; een talking head van mijzelf; ik heb het portret met veel genoegen bekeken; schoot daarbij af en toe in de lach maar was toch ook best weer geroerd aan het slot.
En daarna uitgesloofd bij de fitness; was ik er enkele maanden uit geweest, daar begint mijn conditie zich eigenlijk razendsnel te herstellen; kennelijk gaat dat inderdaad goed, zelfs - zoals Roos al ergens had gelezen - nog op gevorderde leeftijd. Ben wel trots op mijn "Alter Adam".
Ach en tot slot van deze heerlijke dag nog een keer uit Theo's tuin gegeten; dit keer een onbekende groente, groenlof; smaakt als ouderwetse andijvie, nog een beetje bitter en een stevige beet; met een balletje gehakt, aardappeltje en vette jus: mmmmmmmm