Jan Sluijters in den Bosch

Prachtig ingerichte tentoonstelling met levensgrote foto's
van Parijs aan de muur. Verlevendigt eea bijzonder

Aanvankelijk dacht ik dat de overzichtstentoonstelling van Jan Sluijters in Alkmaar was te zien maar het bleek den Bosch te zijn. Dus togen Roos en ik vanmorgen voor de zoveelste keer naar den Bosch en dat viel bepaald niet tegen.
In die overgangstijd van de 19e en 20e eeuw hebben we toch ook een paar zeer verdienstelijke schilders gekend; het is toch echt niet louter de 17e eeuw waar we trots op mogen zijn waar het de vaderlandse schilderkunst betreft. En echt niet alleen van Gogh; ik denk aan Sluijters, Gestel, Mondriaan maar zeker een aantal meer van de Bergense en Haagse school met name.

Slechte foto van het schilderij waarme Jan
de Prix de Rome terecht won.

De drie hier genoemden waren ontzettend aan het experimenteren met hun stijl en lieten zich inspireren door de franse schilders en het impressionisme. Mondriaan ging daar in Amerika toch vooral zijn eigen gang en is daar heel beroemd mee geworden. Van de week in het Haags gemeente museum heb ik daarvan mogen genieten. Is niet helemaal mijn goesting die vierkantjes met die primaire kleuren.
Sluijters heeft de Prix de Rome gewonnen met een zeer klassiek werk; zou zomaar een jonge Rembrandt kunnen zijn geweest; hiermee begon zo'n beetje de expositie die een fraai overzicht gaf van zijn stijl ontwikkeling. Voor de Prix de Rome moest hij naar Spanje; een heel precies figuratief werk, een portret van een Spaanse boerenvrouw is daarvan het resultaat. Maar dat zinde hem niet en hij ging naar Parijs waar "het" gebeurde op schildergebied. Mijns inziens heeft hij zich geweldig laten inspireren met name door Renoir; een aantal kleurexplosieven als resultaat; prachtig werk dat ik al eerder zag in den Haag.

Een heel precies geschilderd portret
uit zijn Spaanse tijd

Ontzettend leuk om zo'n stijl ontwikkeling op de voet te kunnen volgen, zij het decennia later.
De expositie mag je als kunstliefhebber niet missen!
Maar ik moest ook nog even genieten van de poesjes op het schilderij links als je binnenkomt in het Brabants museum; vindt ik altijd zo schattig die pittige koppies van die jonge poesjes. En we zijn niet eens gaan lunchen bij het Surinaamse restaurantje!

Beroemd werk van Sluijters
Kleurexplosie