Nog gebreid door m'n ouwe moeder

Ronja met het truitje dat mijn moeder zo'n dertig jaar geleden voor de kinderen breide

Vanmorgen vroeg ging de telefoon: dochter Joke met de vraag of onze afspraak van vorige week nog doorging. Ik had rekening gehouden met een bezoek aan Gouda en kon dus bevestigend antwoorden. Ik moest bekennen dat ik nog maar net uit bed was of beter gezegd, dat we nog aan het ontbijten waren in bed. Doe ik eigenlijk altijd; koppie thee, bammetje, gekookt eitje, koppie koffie en dan kan de dag beginnen. Ook Roos laat zich dat graag aanleunen als ze bij mij overnacht.

Gezellig met Bram op schoot

Desondanks was ik redelijk op tijd, dacht ik; dacht ik te zwaaien voor het raam, zat er niemand aan tafel. Joke had gezien dat de bus langs kwam en stond met Bram voor het raampje in de deur te wachten tot "opa" zou verschijnen; leuk hoor.
Ik kreeg net aan de gelegenheid om m'n jas uit te doen of Bram kwam al aanlopen met een boekje en begon de voorleesronde; hij kan er niet genoeg van krijgen. Lekker hoor zo'n klein mannetje tegen je aan op schoot; we zijn wel gek op elkaar Bram en ik. Ondertussen lag Ronja lekker te slapen en Joke deed wat huishoudelijke klusjes. Ze stelde voor om een stuk te gaan wandelen en ergens te gaan lunchen. Dat werd het zelfde restaurant annex bibliotheek waar we "en famille" de verjaardag van Peter hebben gevierd; ik memoreerde nog dat ik daar zat met twee zwangere dochters.
Nu zaten Joke en ik daar met de twee kleintjes; Ronja had een gebreid truitje aan dat me bekend voorkwam. "Dat truitje heeft oma Nel nog gebreid", zei Joke. Ze had van Anneke dit zelfgebreid kindertruitje uit de de oude doos gekregen kennelijk. Dat deed me wel wat hoor; ik zag gewoon de ijverige handen van m'n oude moeder voor me; breiend of aan de naaimachine; ze zal wat kleren voor ons kinderen en later voor de kleinkinderen gemaakt hebben; dat kon ze zo ontzettend goed, mijmerde ik.

Joke met Ronja

Na de gezellige lunch namen we afscheid. Joke had Ronja op haar rug gehesen en Bram lag nu te slapen in de kinderwagen. Ik ging naar Museum Gouda en Joke ging naar huis; ze apte me nog dat toen Bram wakker werd vroeg hij: "opa nou?"
In het museum een door Hedy d'Ancona bij elkaar gezochte verzameling kunstwerken van Goudse kunstenaressen; was ik erg snel klaar mee; was echt helemaal niks. Maar ook het uitwisselingsproject met museum Groningen; een selectie uit de verzameling van Ruurt Jan Veendorp; altijd weer schitterend om te zien; heb ik in Groningen al een paar keer gezien, maar blijft mooi!

Dit is een schilderij met paddenstoelen; maakt op mij een
indruk van abstract werk; vind het schitterend.
Weet ff niet wie het heeft geschilderd