27 juli 2018

Houd het hoofd koel

Met een vochtig hoedje op zit ik deze blog te schrijven
Anneke liet daarop altijd volgen: "en de voeten warm!". Het hoofd koel houden is met deze hitte wel lekker; daarom zit ik ook met mijn zonnehoedje op terwijl ik binnen deze blog zit te schrijven. Ik voel de behoefte om wat te vertellen hoe ik de hitte doorsta, op ervaring stoelend.
Roos en ik wandelen onder alle weersomstandigheden maar bij voorkeur als het lekker warm is. De afgelopen dagen hebben wij dan ook met genoegen al wandelend doorgebracht daar in de Eifel bij Simmerath en ik kan u verzekeren dat het daar weer lekker warm was; zo rond de dertig graden.
In Spanje hebben we wel eens bij nog veel hogere temperatuur gewandeld; dat was in Andalucia, in het Parco de Aracena. We hadden een beperkte hoeveelheid water bij ons omdat Roos rugproblemen had en dus niet kon sjouwen. We gebruikten het water om onze petjes nat te houden zodat er verkoeling optrad door verdamping van het water. Voor de vochtvoorziening hadden we meloen bij ons; bevat niet alleen water en wat voedingssuikers, maar ook mineralen, kalium met name. Werkte voortreffelijk. Ik was meer beducht voor bosbrand in het knisperdroge, bladerrijke landschap dan vanwege watergebrek of hitte. We hebben toen zonder problemen lekker gewandeld.
Dat hoofd koel houden hebben we er altijd in gehouden. Ook nu ik dit zit te schrijven in huis heb ik een vochtig hoedje op en dat helpt echt. Door de verdamping koelt het af. Gewoon af en toe onder de kraan en uitknijpen.
Een ander probleem is zouttekort dat kan optreden. Hebben we één keer meegemaakt, toen we op de Hoge Venen wandelden. Er was genoeg water in de beekjes en daarvan konden we volop drinken en onze hoofden koel houden. Maar vrij plotseling en beiden tegelijk voelden we ons wel zo slap worden dat we zo snel mogelijk een hotel opzochten; daar uitgeput op bed gelegen en we lagen allebei toch te zweten. Plotseling realiseerde ik me dat dat wel eens door zouttekort kon worden veroorzaakt en toen ik dat tegen Roos zei beaamde ze dat onmiddellijk; zo voelde het ook aan zei ze. We zijn moeizaam opgestaan, hebben ons naar een café/restaurant gesleept en daar soep besteld. Die smaakte wel zo flauw, hetgeen volgens mij een bewijs was van dat we zout nodig hadden; het lichaam geeft dat signaal! Dus als je bij deze warmte het eten flauw vindt! wees gewaarschuwd, dan heb je meer zout nodig. In ieder geval knapten wij onmiddellijk op terwijl ik het zoutpotje voor een belangrijk deel in de soep heb geleegd en Roos het maggiflesje.
En tòch is het mij enkele jaren geleden opnieuw overkomen - op Lesbos tijdens een wandeling -  dat ik me slap voelde en onmiddellijk constateerde dat het door zouttekort kwam. Roos heeft toen ergens zout gescoord en nadat ik daarvan had genomen was het ook direct weer over. Sinds die tijd doe ik op warme dagen gewoon een weinig zout in mijn waterflesjes; vul je direct aan wat je weer uitzweet. Doe ik vandaag ook met die hitte hier in huis; een snufje zout als ik weer eens een glas water neem. Doe dat ook lezer, ondanks de adviezen van de voedingsclubs die zich zo tegen zoutgebruik keren; je voelt je er wel bij met deze hitte.

Geen opmerkingen: