Gaat vervelen?!

Ja misschien wel; dat eeuwige wandelen kan misschien wel gaan vervelen, althans dat gevoel had ik vandaag wel een beetje toen ik voor de zoveelste keer richting Hollandsche Rading liep en doorsjokte naar Breukelen. Het was ook zo warm en er kwam geen eind aan die lange stukken door de polder.
Onderweg kwam ik een tegenligger/wandelaar tegen. Ook hij deed het Marskramerpad; we hadden beiden vandaag geen enkele mede-wandelaar ontmoet. Wandelen, zeker bij deze temperaturen en in vakantietijd is niet de meest populaire tijdsbesteding; mijn broer Jan vindt het zelfs langdradig en vervelend om in zijn eentje te wandelen; met z'n tweetjes doet hij het graag. Ik doe het eigenlijk best graag en word mede gedreven door de gedachte dat het verdraaid gezond is die regelmatige lichaamsbeweging gedurende lange tijd, want wandelen zoals ik het doe duurt gewoon uren lang. Uren waarin ik graag mijn gedachten laat gaan, waarin ik ook vaak de onderwerpen bedenk voor de blog die ik wil gaan schrijven. Maar als het zo warm is dan ben ik het toch ook wel een beetje met m'n broer eens.
Ik vermoed dat ik van vriend Dick commentaar krijg op deze gedachte; ben benieuwd.