20 oktober 2016

Naar het stedelijk museum van Alkmaar

De aankondiging van de TT met werk van
Caesar van Everdingen
Een echte regenachtige museumdag; wist ik overigens niet; ik dacht dat de voorspellingen voor vandaag goed waren, d.w.z. dat het droog zou blijven. Dat was niet het geval; toen ik om 13.00 uur het museum uitliep regende het pijpenstelen, maar dat kon mijn pret niet meer drukken; ik had genoten van het bezoek.
Mijn insteek was de TT met werk van Caesar van Everdingen (1616-1678). Wat mijn aandacht trok was de aankondiging van deze TT met het mij zo overbekende schilderij van de dame met de vrolijke hoed. Ik wist niet dat het van van Everdingen was maar had het vaak gezien in het Rijksmuseum en ik heb het altijd prachtig gevonden. Maar de naam Caesar van Everdingen zei mij eigenlijk niets. Dat lag niet aan Caesar, maar aan mij want hij was wel geen Rembrandt of Vermeer maar kon toch wel prachtig schilderen.
Lycurgus demonstreert het belang van de opvoeding
Er hingen zeker 30 schilderijen van zijn hand. Zijn kracht, aldus de informatie die ruimschoots voorhanden was, lag met name in het weergeven van textuur. Ik heb daar op gelet en eens gekeken hoe hij het voor elkaar kreeg om met een penseel en verf zo prachtig de structuur van een bontmantel weer te geven. Van dichtbij zie je daat het helemaal niet op bont lijkt, maar van veraf wel! En dat komt, zo weet ik inmiddels van de serie over de werking van de hersenen, doordat wat je niet ziet, maar wel wordt gesuggereerd, wordt ingevuld door de hersenen. Wat ik geweldig knap vind is dat die schilders daar gebruik van maakten. De "trompe l'oeil" is ook zo'n knappe techniek waarbij het oog voor de mal wordt gehouden en de hersenen er een herkenbaar, maar onwerkelijke afbeelding van maken.
Diogenes zoekt een mens. Caesar van Everdingen. Gesitueerd op de markt
van Elkmaar.
In het tentoonstellingsgebouw was verder een - vaste? - collectie van de Bergense school. Heb ik ook van genoten. Ik had echt zo'n tevreden gevoel toen ik het museum verliet; ars longa! Kostte me twee uur om er te komen en ook bijna twee uur om weer thuis te komen; maar het was het meer dan waard!
Alleen de TT over Almaars ontzet vond ik rommelig met allemaal door elkaar sprekende presentaties; ben ik voor weggelopen.

Geen opmerkingen: