Opnieuw reünie in Koog Zaandijk

De "hete kastanjes" weer bij elkaar in Koog Zaandijk

Mijn oude dispuut PROIRA is weer behoorlijk levend uit een winterslaap van veertig jaar opgestaan. Vandaag hadden we de tweede "jaarlijkse reünie", net als vorig jaar bij Aart en Marleen in Koog Zaandijk. We werden vanaf vier uur verwacht. Daarmee rekening houdend ging ik bijtijds met de bus naar Utrecht CS alwaar bleek dat de trein naar Amsterdam CS 20 minuten vertraging had. Geërgerd onderzocht ik een alternatief en legde dat voor aan de conducteur van de trein naar Schiphol. Je kunt namelijk ook een trein naar Uitgeest nemen vanuit Schiphol. Maar de machinist wist "een betere": "neem de stoptrein naar Uitgeest op station Bijlmer. Het leek een goed advies, ware het niet dat er door werkzaamheden een heleboel niet meer reed; de enige verbinding naar boven het Noordzeekanaal waren de intercities; de stoptreinen vertrokken vanuit Zaandam. Dat niet wetende ging ik in op het advies van de machinist in; door te hollen op Amsterdam CS was ik uiteindelijk slechts een half uur later dan gepland op station Koog Zaandijk. Daar vond de eerste ontmoeting plaats met Huib, Han en Loes die met de zelfde vertraging en de zelfde trein aankwamen.
Koutend naar de Lage Dijk gewandeld. Aart begroette ons; in de voorkamer stond al een heel gezelschap genoeglijk te kouten. en daar sloten wij vieren ons bij aan. Aart en Marleen hadden de reünie weer geweldig aangekleed met lekkere quiches, gebak en meer lekkers.
Alsof het een vergadering betrof overlegden we over de wenselijkheid van partners bij de bijeenkomsten. Huib en ik waren ervan uitgegaan dat deze reünie iig zonder partners zou zijn; Aart en Marleen stelden dit punt graag open voor discussie. Uiteindelijk werd min of meer besloten dat deze jaarlijkse reünie in beginsel alleen voor de leden is en alle andere bijeenkomsten als museumbezoek en wandelen en wat er nog meer wordt georganiseerd met partners. De meesten van ons vinden het ook leuk om elkaars partners te leren kennen.
Als verrassing had ik het oude notulenboek dat afgelopen jaar boven water was gekomen meegenomen. Ik las de eerste alinea's voor van de oprichtingsvergadering d.d. 27 september 1964.
Deze vergadering werd destijds zelfs geopend met bijbellezing en gebed; niet te geloven anno 2016 dat zo'n stel jonge kerels dat uit vrije wil zou doen. Maar 1964, de VU, dat was kennelijk andere koek. Ik heb daar in mijn studententijd niets van gemerks; was dus al snel afgeschaft.
En zo praatten we in verschillende groepjes met elkaar weer wat af. Zo rond 20.00 uur taaide ik af naar de trein. Uiteindelijk was ik pas om half elf weer thuis. Was weer een ontzettend plezierig samenzijn geweest.