Peter C. en ik hebben de slagvelden van WO I bezocht. Zo waren we ook bij een enorme krater die geslagen was door een ondergrondse mijn onder het Duitse front. De bedoeling was dat de Britse soldaten een kwartier na de explosie de aanval zouden inzetten. De gedachte was dat de Duitsers zouden zijn vernietigd en dat het rond vliegend puin in die tijd zou zijn gaan liggen. Nou die explosie was echt ongelooflijk; op Youtube circuleren nog wel filmpjes. De krater was nog intact en onwaarschijnlijk diep; dat er nog lieden waren die dit konden overleven is niet te geloven, maar niets was minder waar.
Er was strategisch niet goed nagedacht; in dat kwartier na de explosie hadden de ongetwijfeld ontredderde Duitse soldaten die de explosie overleefd hadden, kans gekregen om de machine geweren opnieuw op te stellen. Deze jonge mannen, hierboven op de foto en wachtend in "sunken road", waren vrijwel allemaal dood na deze operatie. Luguber als je al die begraafplaatsen ziet bij het front van WO I.
Het was sinister om daar te staan, bijna honderd jaar na dato. Na groeien er bramen; je hoort de vogels. Er ging veel door me heen toen ik daar door die "sunken road" liep.
1 opmerking:
Fifty years earlier, during the American Civil War (1861-1865) there was a similar strategy tried at the Battle of Petersburg on June 30, 1864 (ONE DAY BEFORE THE BEGINNNING OF THE BATTLE OF THE SOMME 52 YEARS LATER)
The resultant crater was not used to the advantage of the Northern army and there were many casualties as a result. A military inquiry was conducted to discover and punish those felt to be responsible but after the end of the Civil War most wanted to forget what had taken place there and go forward with the policy of Reconstruction of the South.
Een reactie posten