| Portret van Machiavelli |
Ik herinner mij nog goed het moment dat ik de beslissing kenbaar maakte dat ik naar de HBS wilde gaan en niet naar het gymnasium. Aan de bedrand van het ouderlijk bed maakte ik het kenbaar; mijn ouders lieten de keuze aan mij over. Maar de rest van mijn (volwassen) leven heeft het altijd aan me geknaagd; ik wist vrijwel niets van "de klassieken" en verwachtte daar iets heel bijzonders te kunnen vinden.
Roos heeft mij dat gemis altijd luid en duidelijk ingewreven, zij het op bijzonder speelse wijze. Zij had mij (al in 1995!) de Odysseia voor mijn verjaardag gegeven, maar die had ik hooghartig op het stapeltje "nog te lezen boeken" gelegd. Maar in 2003 heb ik het besluit genomen om mij eens te gaan verdiepen in "de klassieken". Op naar de onvolprezen bibliotheek om "De prins" van Machiavelli te lenen; dat was de enige klassieke auteur die mij zo te binnen schoot. Dat boek was er niet, of uitgeleend, maar wèl lag daar een ander boek van Machiavelli, Discorsi, met interpretaties over het werk van Titus Livius, de grote Romeinse historicus; buitengewoon inspirerend. Vervolgens naar de bibliotheek om de boeken van Livius te lenen. Achteraf toevallig, lagen in de Bieb van Bilthoven de drie weergaloze verzamelingen/vertalingen van de overgebleven boeken van Livius. Die heb ik verslonden en herlezen tot op de dag van vandaag.
En ik heb ook de Odysseia in vertaling van Imme Dros, het verjaarsgeschenk van Roos gelezen; dat herlees ik ieder jaar.
Roos heeft dus wel gymnasium gedaan. Zij vertelde dat er toch wel heel veel van wat er vertaald werd eigenlijk helemaal niet had begrepen. Achteraf is het misschien ook helemaal niet zo slecht geweest om al deze verhalen en mythes van de klassieken als volwassene te hebben gelezen en niet als kind. Ik kan de oude Grieken en Romeinen dan ook aan eenieder aanbevelen; inmiddels is vrijwel alles vertaald. Denk aan Ovidius met Metamorfosen, Xenofon met zijn tocht van de tienduizend, natuurlijk Homerus met de Ilias en de Odysseia, maar Thucydides met de Peloponesische oorlog en de toneelstukken van de oude Grieken. Zij hebben onze cultuur sterk beïnvloed; kijk maar op schilderijen en naar de beeldhouwwerken.
2 opmerkingen:
Il Principio, betekend dat "de prins " of het principe? Ik weet wel dat het verplichte lectuur is voor alle foute VVDers die ons het spaargeld hebben afgeroomd.
Het betekent "de eerste", vertaald met "de prins". Het is heel leuk om te lezen hoor en het betreft vooral de machtspolitiek die niet louter door VVD'ers wordt bedreven; in bedrijven, in gezinnen, op ieder nivo ken je de machtspolitiek. Machiavelli beschrijft dat voor de stadsstaat Florence.
Een reactie posten