 |
| Stiltegebied |
Had ik mij voorgenomen om vanmorgen vroeg de bus te nemen, de bus van 6.01 uur, daar kon ik door de voorpret vanaf de eerste sanitaire stop om 2.00 uur de slaap al niet meer voortzetten. Het schitterende boek "Lab Girl", van Hope Jaren ten spijt. Nou ja, beetje draaien en om 4.00 uur maar even wat ontbijten met thee en gortepap heb ik het vertrek schema maar wat aangepast. De beste en vroegste aansluiting naar Mheer, Zuid Limburg, waar ik mijn voorgenomen wandeling in Zuid Limburg wilde beginnen was met de trein uit Bilthoven van 6.13 uur. Ik had alle tijd door mijn insomnia en las nog wat totdat de kriebels mij noopten om er vandoor te gaan. Aangekomen bij het station hoorde ik tot mijn verbazing al treinen vertrekken; was ik dan later dan ik dacht?! Ik keek op mijn horloge en het was zelfs nog voor zessen. Het was geen vertrokken trein, maar een trein die op weg was naar eerste opstelling op station Utrecht denk ik, want even later kwam de eerste trein naar Utrecht, 5.59, ik was dus wel erg vroeg?!
De rit naar Maastricht werd sterk bekort door dat schitterende boek van Hope Jaren. Om 9.15 uur stapte ik uit in Mheer, het plaatsje dat ik mij nog heel goed herinner van mijn bezoek alhier met Anneke op onze eerste vakantie rond kerstmis 1979/1980 in een appartementje in Vroelen; telkens kwamen we door Mheer met z'n diepe afdaling. Die nam ik nu ook en via de Papenweg richting Noorbeek. Heerlijk om hier weer te zijn. Eenmaal buiten de bebouwde kom was tot mijn opluchting een keurig herentoilet. Het laatste stuk naar Noorbeek loopt door een sprookjesachtig stuk Limburg; uitzicht op Noorbeek, mooie heggen echt heel fraai. Vanaf Noorbeek door Vroelen richting Slenaken, het pareltje van Zuid Limburg. Daar spraken mijn grootouders altijd met liefde over. Ik kwam ook langs het bankje waarvan ik tot mijn verbeelding vanaf de eerste keer dat ik het ontdekte het gevoel had dat mijn grootouders daarop hebben gezeten en uitgekeken naar dat popperige dorpje beneden in het dal met het kleine kerkje.
Daar kwam ik natuurlijk ook weer langs en dan een wat vervelend stuk langs de drukke provinciale weg; ik liep langs de geel-rood gemarkeerde mergelpad wandelroute. Het stuk door het bovenste bos had ik naar ik weet niet eerder gelopen. Ergens liep ik verkeerd maar met behulp van Komoot en het boekje kwam ik weer goed uit. Inmiddels had ik mijn lange winterbroek gewisseld voor de meegenomen korte broek; het was zo warm geworden inmiddels. In het bovenste bos vond ik een plekje, in een komvormig stuk van het bos waar het opvallend stil was; gefrappeerd door deze heerlijke sensatie heb ik enkele minuten staan genieten van een stilte die heel zacht werd begeleid door het zachte gehak van een boomklever, een vink in de verte maar verder geen menselijk geluid. Het leek wel een oerwoud dit kleine stukje. Weer verder gelopen en daar kwam in de verte Epen in zicht. Daar nam ik de bus naar Maastricht. Het bleek dat de Intercity door een gaslek in Bunde niet kon rijden. Dus, op aanraden van een NS medewerker weer omgecat naar Arriva en met de trein via Valkenburg naar Heerlen, daar heb ik het NS abonnement maar aangesproken door ook bij NS in te checken binnen het DalVrij abo. Verder overigens geen controle gehad onderweg en in Bilthoven kon ik rustig uitchecken. Het werkte kennelijk; twee electronische kaartjes op 1 chipkaart.
Aangekomen bij de flat ontmoette ik Hisso, hij kwam 's-avonds op uitnodiging langs om een glas wijn met macadamia noten te nuttigen. Daarna ben ik als een os, volledig uitgewoond in slaap gevallen. Ook na de eerste sanitaire stop om 2 uur heb ik lekker doorgeslapen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten