Lekker uitgeslapen en ontbeten. Ik wilde Roos graag laten zien welke wilde plantjes ik had bedacht voor in haar voortuintje, aan de noordkant van het huis en geschikt voor al dat voorjaarsspul als lelietjes van dalen, bosanemoon, look zonder look en veronicaatjes. Ze had niet zo'n puf voor een lange wandeling.
We liepen naar het tunneltje onder het spoor en direct het Leijense bos in en door naar de Rustenburgerlaan waar ik enkele dagen geleden de Salomonszegel had uitgespit. Die doet het nog steeds met zijn spalkje ha ha.
Ze bleek best enthousiast voor vooral witte en blauwe bloesemende plantjes. Het look zonder look en vooral de Veronica konden haar bekoren. Ik liet haar ook zien waar de Salomonszegels stonden; grote stengels, maar ook enkele zaailingen; doen het goed hier! Met rust laten verder.
Eigenlijk had ik via het Ridderoordsche bos door willen lopen naar station Den DOlder, maar Roos vond het wel goed zo en dus liepen we via de Kees Boeke school naar station Bilthoven en namen de trein naar Wijhe. In de fietsenstalling stond mijn inmiddels vertrouwd geworden nieuwe rijwiel in spanning op mij te wachten en we peddelden naar huis. Heerlijk die rust en vooral de vriendelijkheid van de mensen. Bloemenpracht, vlinders, vogel gekwetter, het is een heerlijk oord!
En 's-avonds opnieuw van die heerlijke raapsteeltjes uit de tuin van Thea, niet met spekkies, maar met klein gesneden stukjes gedroogde worst van de helaas vertrokken super slager van Wijhe.
En tot slot lekker stepbridge gespeeld; ik vind het steeds leuker; dat komt omdat ik me niet meer opwind over het resultaat; geeft me zoveel meer spelplezier. En gek genoeg klimt m'n score. Heb inmiddels nivo 17 bereikt tot eigen verbazing.
We liepen naar het tunneltje onder het spoor en direct het Leijense bos in en door naar de Rustenburgerlaan waar ik enkele dagen geleden de Salomonszegel had uitgespit. Die doet het nog steeds met zijn spalkje ha ha.
Ze bleek best enthousiast voor vooral witte en blauwe bloesemende plantjes. Het look zonder look en vooral de Veronica konden haar bekoren. Ik liet haar ook zien waar de Salomonszegels stonden; grote stengels, maar ook enkele zaailingen; doen het goed hier! Met rust laten verder.
Eigenlijk had ik via het Ridderoordsche bos door willen lopen naar station Den DOlder, maar Roos vond het wel goed zo en dus liepen we via de Kees Boeke school naar station Bilthoven en namen de trein naar Wijhe. In de fietsenstalling stond mijn inmiddels vertrouwd geworden nieuwe rijwiel in spanning op mij te wachten en we peddelden naar huis. Heerlijk die rust en vooral de vriendelijkheid van de mensen. Bloemenpracht, vlinders, vogel gekwetter, het is een heerlijk oord!
En 's-avonds opnieuw van die heerlijke raapsteeltjes uit de tuin van Thea, niet met spekkies, maar met klein gesneden stukjes gedroogde worst van de helaas vertrokken super slager van Wijhe.
En tot slot lekker stepbridge gespeeld; ik vind het steeds leuker; dat komt omdat ik me niet meer opwind over het resultaat; geeft me zoveel meer spelplezier. En gek genoeg klimt m'n score. Heb inmiddels nivo 17 bereikt tot eigen verbazing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten