17 november 2016

Een rare nacht

Als inmiddels toch niet meer zo heel jonge oudere moet ik er 'snachts wel een paar keer uit voor een sanitaire stop; meestal zo tegen 4 uur, aldus de wekker. Zo ook hedenmorgen. Terwijl ik op de rand van m'n bed zat voelde ik me licht duizelig en liep ik voorzichtig naar het toilet. Even later werd ik toch beroerd en moest ik spugen en nog meer narigheid. Ik voelde me zo beroerd dat ik probeerde om Roos telefonisch te bereiken, maar die lag zoals om die tijd verwacht mag worden lekker te slapen.
Terug in bed kreeg ik me toch last van "koud zweet", dus snel een handdoek onder me gelegd en toch geprobeerd om niet te veel af te koelen. Uiteindelijk ging het wel weer.
Raar genoeg knapte ik in de morgen weer op. Roos was inmiddels langs gekomen maar kon eigenlijk niets voor me betekenen. Ik had niets bijzonders gedaan; niets geks gegeten afgezien misschien van een bakje gebakken mosselen, maar je kon het toch geen voedselvergiftiging noemen.
Later deze week hoorde ik van m'n buurvrouw dat zoiets heerste; raar griepje; één van de 400 veroorzakers van wat we griep noemen heeft me kennelijk te grazen genomen.

Geen opmerkingen: