Genealogie voor Gijs

Mijn kleinzoon Gijs

Vanouds ben ik nostalgisch ingesteld; vooral mijn jongste broer weet mij daar met enige spot op te wijzen wanneer ik probeer om met warmte iets "van vroeger" te vertellen; hij noemt mij dan een sentimentele ouwe zak?! Inderdaad hecht ik erg aan kennis over vroegere gebeurtenissen, zowel geschiedkundig maar vooral ook in de direct persoonlijke sfeer. Zoals de oude fotoboeken van mijn grootouders; daarvan heb ik een tweetal. Ik ben één van de zeer weinigen die nog wat weet van de personen die op deze foto's staan; mijn grootmoeder van moeders kant heeft mij in mijn prille jeugdjaren heel veel verteld over vroeger en daar weet ik mij sommige dingen nog van te herinneren. Gebeurtenissen van meer dan honderd jaar geleden inmiddels. Ik loop met plannen om dit fotomateriaal eens te scannen en daar iets mee te gaan doen. Roos is mij daarin aan het voorgaan. Zij heeft vanuit de erfenis van een tante en het opruimen van haar ouderlijk huis nogal wat oud foto materiaal bij elkaar gescharreld. Maar ik vraag me wel af voor wie ik dat nou zou doen. Als ik al die vergeten gezichten zie in die oude fotoboeken vraag ik me ook af wie daar nu echt in is geïnteresseerd. Mijn kinderen niet en mijn broers en nakomelingen evenmin. En voor mezelf hoef ik het niet te doen. Voor mijn kleinzoon Gijs, heden 4 maanden oud?
Ik heb foto's en nog enige kennis over bet-bet-overgrootouders van Gijs, maar heb zo het idee dat dit Gijs c.s. nooit ene moer zal interesseren; men leeft (terecht) toch vooral in het heden.
Mijn grootmoeder heeft mij in mijn jeugdjaren zo veel verteld (allemaal niet relevant natuurlijk zoals dat mijn destijds reeds overleden grootvader zo van postelein hield en van gebakken kruim van aardappelen) en dat heb ik voor een groot deel onthouden. Maar hoeveel weetjes zijn er in die honderdduizenden jaren niet verdwenen; dat hoort gewoon bij het verloop van de tijd. Het opschrijven van al die dingen is in mijn ogen toch een beetje narcisme, net als genealogie. Aan dat laatste heb ik een broertje dood omdat bijna altijd alleen de afkomst in de manlijke lijn wordt uitgezocht. Uiteindelijk is iedereen verwant aan iedereen als je maar ver genoeg teruggaat; dat maakt genealogie in mijn ogen onzinnig. Maar goed, ik ben een eigenzinnig man met veel twijfels naast uitgesproken meningen.
PS Dit Blog komt voort uit de correspondentie die ik voer met mijn goede vriend en leeftijdsgenoot Peter C die ook een onbedwingbare neiging heeft om oud foto materiaal te ontsluiten, zij het niet zo verrekte oud als dat van mij.