Onlangs was er op de Strabrechtse Heide een open dag. De organisatie had zich aan alle kanten uitgesloofd en onder andere een "roverstocht" voor de kinderen georganiseerd. Leuk, spannend en een levensechte rover. Maar wie denkt dat de kinderen ook echt spannend op avontuur konden gaan komt toch bedrogen uit.Moderne ouders zijn zo gewend dat de kinderen voortdurend onder toezicht moeten staan dat ze zich niet eens realiseren dat de lol en de spanning voor de kinderen er toch behoorlijk af gaat als je hen dat niet alleen laat beleven. Dus steeds zag je een paar kinderen en de jonge ouders meehobbelen.
Maar vandaag hoorde ik het nog gekker uit de Pers. Tegenwoordig worden zelfs studenten aan de Universiteit door hun ouders begeleid bij het schrijven van scripties en als de cijfers naar zin van ouders en student niet hoog genoeg zijn dan gaan de ouders op hoge poten mee naar het examen bureau om hun onbehagen met kracht te onderstrepen. Het moet toch niet gekker worden!
Ik weet nog dat ik het als zestien-jarige wel veilig, maar ook een beetje raar vond dat mijn vader meeging naar de open dag van de universiteit. Moet je tegenwoordig om komen; dan gaat waarschijnlijk de hele familie mee.
Hoe moet dat nou straks als deze generatie in het werkproces belandt; gaan de ouders dan ook mee naar het functioneringsgesprek en naar het sollicitatiegesprek? Tot hoe lang gaat de ouderlijke zorg door? Eerder had ik het over vallessen, maar een beetje "loslaatcursus" voor ouders zou ook niet gek zijn.
2 opmerkingen:
In mijn HR tijd heb ik meegemaakt dat ik met kracht de partner van een medewerker het kantoor moest uitwerken bij het houden van het functioneringsgesprek, maar ouders nog nooit.
Het moet inderdaad niet gekker worden.
Het stond in De Pers: http://www.depers.nl/binnenland/504599/Papa-en-mama-studeren-mee.html
Een reactie posten