20 juni 2010

Wasmiddelen, Vargas Llosa en Borges

Vaak wanneer ik in een grootwinkelbedrijf als AH boodschappen moet doen, weet ik van de enorme keuze aan mogelijkheden niet meer te kiezen. Gelukkig weet ik dat ik van de wasmiddelen het huismerk moet hebben en na enig zoeken kan ik dat altijd wel vinden. Voor koffie ligt dat anders, daar staan zoveel verschillende soorten van, en degene die ik zoek is in zulke geringe hoeveelheden aanwezig dat ik het heb opgegeven; voor koffie ga ik altijd naar Dirk van de Broek met een beperkte keuze aan prima koffie.
Het zelfde gevoel heb ik wanneer ik onvoorbereid naar de bibliotheek ga; staande voor zo'n enorme uitstalling van boeken met moeizaam te onderscheiden titels en namen van auteurs, houd ik het na enig zoeken wel voor gezien. Maar.... in de onvolprezen bibliotheek van Bilthoven is sinds enige tijd een tafel ingericht met de nieuwe aanwinsten. Eerder meldde ik al het Nieuw Insectenboek. Dat lag al enige weken op deze tafel voordat ik het meenam; maar zaterdag lag daar een boek van Vargas Llosa: "Mijn Latijns-Amerika", met daarin een schat aan informatie over de raadselachtige Zuid-Amerikaanse literatuur en alles wat daarmee samenhangt.

Zuid Amerika wordt toch veelal geassocieerd met militaire machtsovernames, gebrek aan democratie, corruptie; dat beschrijft Vargas Llosa ook als onverbrekelijk element in de Zuid-Amerikaanse historie. Er lijkt zich overigens een kentering voor te doen, aldus Vargas. Een plaats als grote uitzondering op die machtswellustige leiders ruimt Vargas in voor Belaunde Terry, die twee keer president was van Peru. Citaat: .... dat de politiek in de toekomst steeds meer een zaak van hoogst pragmatische, kille, berekenende en weinig scrupuleuze mensen zal zijn, waarin geen plaats meer is voor die andere anachronismen die Belaunde Terry ook belichaamde, zoals hoffelijkheid, goede manieren, idealisme, patriottisme, elegantie. Poe, daar zegt hij wat!

Ook was ik erg gefrappeerd door het hoofdstuk over Borges. "De Aleph" staat al een tijd op mijn lijstje van te lezen boeken, maar nu ga ik het ook echt aanvragen bij de bieb. Getroffen werd ik door een zin, door Vargas geciteerd uit "El inmortal" van Borges: "Er bestaat geen complexer genoegen dan denken, en daaraan geven wij ons over".

Geen opmerkingen: