10 juni 2010

Virtù 2

Dat idee van virtù is bij mij goed binnengekomen, hoewel? Van m'n (LAT)partner kreeg ik op niet mis te verstande wijze te horen dat het delen van virtù tot de gewoonte hoort. En inderdaad, ik heb de eerste poging geheel alleen geconsumeerd; vanavond de laatste portie en daarbij ontdekte ik dat het korstje onderin de pan een niet te versmaden onderdeel mijn eerste versie van dit gerecht is. Het zij mij vergeven want ik heb deze dagen geen tijd om te koken vanwege mijn activiteiten als vrijwilliger bij Staatsbosbeheer waarbij ik meehelp om kinderen kennis te laten maken met de natuur.
Het concept is leuk; ik had nog een paar wat verdrogende knoflook uien liggen en die heb ik nu verwerkt in de tweede versie. Van Antonio, onze vaste leverancier van Italiaanse lekkernijen en op de vrijdag aanwezig op de Biltse markt, heb ik bouillonblokjes van porcini. Een bodempje melk met twee porcini bouillon blokjes en daarin de geschilde knoflooktenen van twee uien (of meer als dat zo uitkomt) zacht koken tot deze zacht zijn (half uurtje). 
Ook had ik nog wat gedroogde cantharellen die Henk, mede-bestuurslid van convivium Utrecht mij vorig jaar had gegeven en nog wat gedroogde porcini. Die lekker laten weken in wat water gedurende een half uurtje en uitknijpen. Het vocht toevoegen aan het knoflookmengsel (niks weggooien is ons motto nietwaar). 
De paddenstoelen in kleine stukjes snijden. Een stevige handvol ingevroren gamba's ontdooien en in stukjes snijden. 
Met de keukenmachine homogeniseer je het melk/knoflook mengsel en je vult het met water aan tot 1 liter. 
In een bakpannetje een stevige kluit boter en daarin op stevig vuur de gamba's en paddenstoelen bakken tot gaar en dan uit de boter vissen. Op laag vuur aan de boter 30 gram bloem toevoegen en nog wat boter om een mooie blanke roux te bereiden. 
Dan volgens de kunst de liter knoflook/blouillon bij kleine beetjes onder roeren toevoegen en nog even door laten koken. 
Gisteren had ik van Lisa, ook lid van ons convivium uit haar moestuin een verse knoflook gekregen. Daarvan hele fijne plakjes gesneden en aan de soep toegevoegd. Bij virtù gaat het er tevens om dat de verbinding tussen de oude en de verse ingrediënten wordt gelegd. Dat vond ik hierbij zo leuk symbolisch; eerst die ingedroogde maar goed bruikbare uien en dan die verse sappige knoflook die gisteren nog in de grond stond. 
Ik ga virtù maken tot m'n voorraadkast leeg is. Wie weet er nog een recept met stokoude gort?

Geen opmerkingen: