De laatste kruimeltjes |
Gebeurt me niet zo gek vaak, maar nu binnen een week twee keer eters op bezoek, waren het vorige week Mike en Anna met zoon Hugo en schoondochter Marjorie en natuurlijk Roos daar waren het nu de onlangs gehuwde Douwe en Ana, zoon en schoondochter van Roos en van mij ook zij het niet officieel. Eind van de middag meldden zij zich en gingen we aan de thee en koffie en namen genoeglijk plaats in de zithoek om uitgebreid van gedachten te wisselen en natuurlijk nog even na te praten over hun huwelijk. Natuurlijk even foto's kijken. Met verbazing zie je dan hoe ongelooflijk veel fotomateriaal er tegenwoordig wordt geproduceerd op zo'n natuurlijk belangrijke dag, maar wanneer neem je die moeite om dat allemaal door te kijken. Van iedere minuut, misschien wel iedere 15 seconden is er wel een foto gemaakt. Onlangs waren we bij Mariska en Gideon en die hadden zelfs van drie fotografen een enorme serie foto's van hun trouwerij; bij het bekijken moest ik echt afhaken, op een zeker moment heb je het wel gezien hoe belangrijk zo'n grote dag ook moet zijn voor de direct betrokkenen.
Maar het was niet alleen het huwelijk, maar ook hun aanstaande reis naar Brazilië, waar zij overigens voor een tweede huwelijk met bruiloftspartij gaan voor de Braziliaanse familie en vrienden en voor de officiële instanties neem ik aan. Roos en ik gaan die reis niet ondernemen.
In die tussentijd legde ik nog de laatste hand aan het maal voor deze avond, een maal dat net als vorige week begint met een combinatie van maaltijdsoep, in dit geval linzensoep op basis van lamsbouillon en lambcurry uit het boekje van Wina Born. Na de borden te hebben opgewarmd gingen we aan de maaltijd. Tot mijn grote genoegen vond Douwe de linzensoep zo lekker dat hij drie keer opschepte, maar ook de andere deelnemers lieten zich niet onbetuigd. En daarna de curry die er ook in ging als de bekende koek, daar bleef overigens geen kruimel van over, Douwe at op mijn aandringen de rijst met de curry tot het laatste korreltje rijst op vanuit de pan! Deed mij veel plezier. Maar tot mijn verbazing was er zelfs nog ruimte voor mijn beroemde vla op basis van boerenmelk van de zuivelboerderij. Zelfs die ging schoon op.
Na het eten koffie met een koekje van banketbakkerij "van Ingen" en nog even genoeglijk doorgepraat. Daarna wilden ze wel graag terug naar Rotterdam, we zwaaiden hen uit en gingen nog even met de benen op tafel uitbuiken, naleuteren en bijtijds naar bed. Was weer een hele dag geweest al met al.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten