 |
| De lepel blijft rechtop staan in de pan met magisch voedsel |
Pas om 11 uur had ik de trein van Wijhe naar Zwolle; achteraf gezien had ik beter naar Deventer kunnen gaan want er was een ongeluk gebeurd tussen Putten en Nunspeet en besloot ik om in Zwolle de Intercity naar Amsterdam Zuid te nemen en daar over te stappen naar Utrecht. Uiteindelijk was ik een uur later dan gepland. Ach, wat is een uur op een mensenleven?
Maar Tycho, de jongste zoon van Roos kwam eten en daarvoor moest ik nog wat aan het eten doen; niet veel meer hoor; het meeste had ik in het weekend al voorbereid en zondag uit de vriezer gehaald. Maar de hoofdmaaltijd moest voorbereid worden; de schotel van spinazie (in dit geval snijbiet, nog uit de tuin van Roos) met gebakken ui, knoflook en varkensgehakt geserveerd op een bed van macaroni en afgemaakt met geraspte kaas in de oven met grill.
Tycho kwam binnen en maakte duidelijk dat hij ̈barstte van de honger". Vooraf aan de thee ging een kop erwtensoep dus wel naar binnen en een tweede ook wel toen we aan tafel gingen. Het was reuze gezellig; hij was lekker op tijd en we kletsten wat af. En ik hielp hem van z'n honger af, althans deed daar mijn best voor; hij leek onverzadighaar. Hij at na de tweede en derde kop erwtensoep de helft van de geserveerde snijbietschotel en had nog best trek in het magisch voedsel dat ik had bereid. Gelukkig kreeg hij dat niet helemaal op zodat ik hem nog een restje kon meegeven. Ook Roos en ik hebben daar lekker van gesmuld. Een volgende keer moet ik toch weer proberen om papkokende rijst te verkrijgen.
Na het eten en de koffie ging ik aan de afwas en konden moeder en zoon genoeglijk bijpraten. Hij hielp nog met het keren van het loeizware matras en fietste na een genoeglijke avond opgewekt naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten