Misschien wel dertig jaar geleden las ik voor het eerst een boek uit de serie over d"aardkinderen", de serie boeken over de mensen in de ijstijd; Neanderthalers en Homo Sapiens,. Ik bedoel natuurlijk de weergaloze serie (althans, dat vind ik) van de pen van Jean Auel. Enkele weken geleden was ik inde bibliotheek Bilthoven en scharrelde wat tussen de boeken en zag deel II, mijn favoriete deel waarin de hoofdfiguren uit het boek, Ayla en Jondalar beschreven worden in hun reizen en ontwikkeling. Nadat ik deze pil eenmaal ter hand had genomen heb ik het boek weer in één ruk uitgelezen.
Datwas niet mijn derde keer, maar veel vaker nam ik deze serie ter hand. In mijn DHV tijd was dat kennelijk al het geval want ik herinner mij nog dat Betteco, de beleidsmedewerker van de DHV destijds al zei: "lees je dat alweer?" Nu las ik in de tijd dat ik werkzaam was wel heel erg veel hoor; het forenzen gebruikte ik graag om de tijd nuttig te besteden door te lezen.
Inmiddels heb ik deel III ook alweer uit, nu niet van papier, maar van de e-reader. Lekker in de trein zitten lezen doe ik nog steeds graag;meet de noise cancelling stil op je kop heb je ook minder last van dat geleuter om je heen en van het kabaal van de trein.
Datwas niet mijn derde keer, maar veel vaker nam ik deze serie ter hand. In mijn DHV tijd was dat kennelijk al het geval want ik herinner mij nog dat Betteco, de beleidsmedewerker van de DHV destijds al zei: "lees je dat alweer?" Nu las ik in de tijd dat ik werkzaam was wel heel erg veel hoor; het forenzen gebruikte ik graag om de tijd nuttig te besteden door te lezen.
Inmiddels heb ik deel III ook alweer uit, nu niet van papier, maar van de e-reader. Lekker in de trein zitten lezen doe ik nog steeds graag;meet de noise cancelling stil op je kop heb je ook minder last van dat geleuter om je heen en van het kabaal van de trein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten