28 februari 2020

Om half acht al op stap

Hoog water; nog nooit gezien hier
Als gezegd word ik nogal eens in alle vroegte volledig uitgeslapen wakker, zo ook hedenmorgen. Heerlijk nog wat liggen lezen over de chaostheorie en thee gedronken. Een boterhammetje met kaas en een kop koffie tot ik de zon onder het gordijn door zag piepen; het leek wel een mooie dag te worden dus spoedde ik mij uit bed en constateerde dat het een prachtig heldere ochtend was. Onmiddellijk weeronline.nl geconsulteerd en dit mooie weer zou zo'n beetje de hele dag duren:heerlijk! Om half acht stond ik al buiten en besloot om vanuit huis te gaan lopen op de Komoot aanwijzingen. Fijn programma met die kaarten eronder. Zelfs in de mij inmiddels best bekende omgeving kom ik op paden en plekken die mij onbekend zijn. Zo liep ik het dorp uit richting Maartensdijk en sloeg af richting Soest, boog rond naar Bilthoven Noord en door het bos, langs de golfbaan weer terug. Opnieuw ruim 15 km.
Had ik gistermiddag het haas reeds gebraden en de reebout ontbeend, daar had ik de moeilijke keuze of ik een stuk gebraden haas of reebiefstuk zou gaan eten. Het werd de laatste, gebakken in het magisch goede bakpannetje dat ik met Joke heb geruild tegen de koperen bakpan die ik tientallen jaren geleden had aangeschaft maar die onbruikbaar is op een inductie-fornuis. Smaakte fantastisch.
Uit een app van Roos maakte ik op dat zij vanmiddag naar de wandel en fietsbeurs in Utrecht zou gaan en dus bij mij komt eten. Dus snel de flat aan kant gemaakt, boodschappen gedaan bij de Koopman, de Hema, boer Dirk en bij "de sik", Barto, voor geitenkaas.
En toen nog even wat boodschappen gedaan; broek naar kledinghersteller gebracht om de pijpen in te nemen, bij de Koopman een rode kool gekocht voor bij het haas, bij boer Dirk zuivel ingeslagen en op de markt een stuk geitenkaas bij Barto en voor de zekerheid een paar kilo volkoren meel bij de Veenendaalse reformkraam, Hans voor intimi. De rode kool naar recept van de marktvrouw toebereid en laten stoven.
Eenmaal thuis gekomen duurde het niet lang meer of daar was Roos. Ze had Rafa ontmoet op de wandelbeurs, dat was ook niet de minste reden geweest om daar heen te gaan. In de twee jaar dat we met hem hebben gewandeld in Calpe e.o. hebben we een goede band opgebouwd. Ik zou best wel weer eens met hem aan de wandel willen aan de Costa Blanca. Moeten we maar eens aan de vork steken.
Gezellig met Roos rode kool met een stevig stuk van het haas gegeten. Een achterbout en nog wat ondefinieerbare stukjes uit de pan. Nog een glaasje wijn in de loop van de avond en toen was het tijd voor de sponde.

Geen opmerkingen: