05 februari 2020

Achterop de fiets?!

Vandaag wilde Roos aan haar muziek besteden; studeren en componeren. Ze had me gisteren al duidelijk gemaakt dat ik haar daarbij niet door mijn aanwezigheid moest "lastig vallen". En ja, ik voel wel wanneer ik te veel ben en daarom ben ik gisteren ook na de koude wandeling over de Veluwe naar Velp naar de Bilt gegaan en op de flat geslapen. Vanmorgen vroeg op en lekker in de keuken aan de gang. Ik had gisteravond al een en ander uit de vriezer gehaald om boerenkool te maken en met zoon Peter afgesproken dat ik weer met hem aan de wandel zou gaan; een half uurtje in zijn lunchpauze. Dus aardappels gekookt, boerenkool in de pan, aardappels geprakt, mengen en met boter opbakken, jus van rundvlees er door heen geroerd voor de smaak en een stuk al gewelde rookworst in stukjes er door heen. Smaakte prima.
Toen ik klaar was en de koffie ook achter de kiezen had ging ik op de fiets naar Peter en we wandelden wat. Ik gaf hem de fotocopie van mijn paspoort. Hij heeft mij heel eervol gevraagd of ik zijn getuige wil zijn bij de plechtigheid waarbij hij met zijn Jessica het partnerschap aangaat. Vind ik ontzettend leuk! Dank jullie wel kids!
Natuurlijk spraken we over de aanstaande boreling die eind maart verwacht wordt. Voor die tijd ga ik nog een keer koffie drinken bij schoondochter Jessica. Leuk zo'n hoogzwangere schoondochter.
Na onze wandeling ging ik op de fiets door naar Marjorie. Ik had voor haar een bak linzensoep bij me;die vindt ze zo lekker. Anneke was ook bij Marjorie. Toen ik binnen kwam stonden zij net op het punt om even naar buiten te gaan voor een lunch en wat boodschappen. Ik liep even mee.
Daarna met de fiets terug naar de flat.
Eigenlijk had ik zin om na het eten weer naar Wijhe te gaan; die reis met de trein vind ik geen probleem en ik ben inmiddels behoorlijk gehecht aan dat plekkie. Roos heeft het al gezellig ingericht. Ze vond het een prima idee. Onderweg appten we wat en Roos stelde voor om me van het station op te halen. Ik was er om 21.00 uur en daar kwam ze aan op de fiets: "klim maar achterop", zei ze stoer. En inderdaad klom ik achterop en fietsten we het eerste stuk op die manier. Ik kreeg wel een ontzettend zere kont en kramp in de benen. Het laatste stuk ging ik dan ook wandelen.
Ik had een zware rugzak met een fles Gewürztraminer, een stevig zelfgebakken brood, een stapeltje wandelboekjes en een bakje met gebakken kippenvleugels.
We dronken gezellig een wijntje en babbelden wat.
Peter appte nog dat de copie van de voorkant niet voldoende was. Na enig geharrewar lukte het uiteindelijk om de juiste informatie over te appen. Het is toch wat die handige communicatie technologie. 

Geen opmerkingen: