27 april 2019

Voor een dubbeltje

Het oude vaasje met daarin bloemen
van het Lelietje der Dalen in verschillende
fase van verwelking.
Vanmorgen eerst over de kinder vrijmarkt gelopen hier op de Hessenweg; vrijwel ieder tentje werd beheerd door een volwassene; kinderen stonden er vaak niet eens bij; dit  altijd zo grappige fenomeen is zijn doel voorbij geschoten. Maar desondanks kwamen we thuis met een potje honing uit de buurt en een serie boeken die we bijna voor niets van iemand "kochten". Hij moest er van af zei de "verkoper" desgevraagd. Het is merkwaardig hoe rijk we zijn in dit land; we hebben allemaal veel te veel spullen en daar willen we van af. Hier op de vrijmarkt was het wel weer heel duidelijk.
Vervolgens wilde ik wel naar de fitness, maar toen ik daar aankwam bleek de boel op koningsdag dicht te zijn evenals Albert Heijn zoals ik even later constateerde.
Dan maar aan de wandel door het Houdringhebos. Pluutje mee en lekker aan de wandel. Onderweg zag ik en rook ik de Lelietjes der dalen. Ik plukte er eentje af, snoof eraan en heb die de rest van de wandeling zorgvuldig vast gehouden.
Op de lagere school kwam ieder jaar wel een pottenbakker of een glasblazer langs om zijn ambacht te tonen. Dat vonden wij kinderen toch wel heel bijzonder hoor. Hoe zo'n man daar met een draaitafel en een brok klei een potje wist te maken of met een vlam, een pijp en een stuk glas een vaasje of zelfs een diertje wist te smelten?! het leek wel toveren.
Bij een zo'n gelegenheid, dus pakweg 60 jaar geleden heb ik voor een dubbeltje een klein vaasje kunnen kopen; waarschijnlijk van zo'n "zaterdags dubbeltje" dat ik als zakgeld kreeg. Dat vaasje heb ik nog steeds en al sinds vele jaren doe ik daar ieder jaar een bloemstengel van het Lelietje der dalen in; begonnen met bloemetjes uit de eigen tuin in de Hoflaan en sinds ik hier op de flat woon ergens uit het bos. Dit vaasje betekent veel voor me; vormt een verbintenis met mijn jeugdjaren net als die oude fotoboeken. Misschien is het geen toeval dat ik vandaag ook een tweetal oeroude fotoboeken heb door zitten bladeren.

Geen opmerkingen: