Kabbalah en heerlijke vla

Prachtige onderdelen van de malachietkamer.

Bij mij is de gedrevenheid een beetje verdwenen; ik heb het gevoel dat ik eigenlijk wel alles heb gezien en gedaan wat ik wilde en in plaats van die eeuwige gedrevenheid lijkt er af en toe zelfs wat rust in te treden har har. Zo lag ik vanmorgen om half tien nog lekker in bed te lezen in een leuk boek van Paul Theroux dat ik gisteravond op mij e-reader, mijn Tolino "vond". Het gaat over de treinreis die hij maakte met de Trans Siberië expres naar China. In 2013 - meen ik - zou ik die reis ook maken samen met vriend Peter C. , maar toen ik las dat er een traject was van 4 dagen dat je de trein niet eens uitkwam heb ik mijn verlies - de aanbetaling - genomen; daar zou ik stapelgek van zijn geworden?! En zoals Paul Theroux het beschreef denk ik ook wel dat ik gelijk had.

Een bijzonder verfijnd kunstwerkje

Maar goed, om half tien hoorde ik een bekend getik op de trap en ja hoor, daar draaide de sleutel in het slot en daar was Roos. Ben direct opgestaan, gewassen en geschoren, koffie gedronken en een plan gemaakt voor museum bezoek. Ik stelde voor om naar Amsterdam te gaan; ik wilde het Joods historisch museum en de Hermitage graag combineren.
In het Joods historisch was een overzichtstentoonstelling over de kabbalah, de mystieke tak van het jodendom. Al snel had ik door dat deze wel erg sterk overeenkwam met de mystiek van het katholicisme. Kennelijk heeft de mens mystiek nodig en is zij op zoek naar de dingen die je niet kunt vinden en dan krijg je dit soort zaken als alchemie en geloof in het "hogere", de dingen die je niet begrijpt en daar bouw je als mens een construct omheen.
Daarna naar de schoonheid van de kunst in de Hermitage. Het begon al met een beeldje uit de oude steentijd, een beeldje waarbij Jean Auel ongetwijfeld haar vingers had afgelikt; was licht beschadigd maar had meer uitdrukkingskracht dan ik ooit heb gezien aan zo'n oeroud artefact, voorstellende een vrouw.
Het was een allegaartje van schone voorwerpen; ik genoot ervan. stukken van 4000 jaar oud, uit de tijd van de Trojaanse oorlog?! Kunstwerken uit de Islamitische wereld; de oudste die bestonden. Maar ook een kamer uit een tsaristisch paleis, helemaal in malachiet uitgewerkt. Prachtig. We zijn inmiddels natuurlijk zulke museumtijgers dat we alles wel snel hadden bekeken; misschien ga ik later nog wel eens.
Ik was nog zo vroeg bij de fiets dat ik naar de fitness kon, net als gisteren overigens. Lekker een dik half uur gesport en snel naar AH en de groenteman. Heerlijk gegeten: sperziebonen uit de kas (peperduur) met zwijnewang en als toetje moest ik natuurlijk weer een paar ganzeneieren verwerken, dus werd het weer vla en die was toch fantastisch gelukt!