06 april 2019

Vogels inventariseren

Ab is boswachter bij SBB; één van zijn taken betreft het inventariseren van de vogels in verschillende delen van zijn werkgebied. Hij vertelt mij wel eens hoe hij door de mist door het veld loopt en aan de verschillende vogelgeluiden waarneemt welke soorten en hoeveel er in dat gebied zitten. Ik zag dat dan al helemaal voor me; heerlijk door de natuur lopen en maar waarnemen. Vorige week had ik hem gezegd dat ik best wel eens een keer met hem mee zou willen bij zo'n inventarisatie. Ab voegde de daad bij het woord en zo stond ik vanmorgen al om kwart voor zeven op de bus te wachten en om kwart over negen stond ik bij station Krommenie-Assendelft; Ab stond uiteraard al klaar met zijn bolide. Even later waren we bij het natuurgebied waar de inventarisatie plaats zou gaan vinden.

Nou verbeeld ik mij niet dat ik ook maar iets zou kunnen toevoegen; ik had wel mijn Swarovski aangegord, maar met m'n slechte ogen zie ik de kleine vogels al nauwelijks meer. Maar de natuurbeleving is er daarom niet minder om; het gebied dat we doorkruisten - waarbij Ab alle vogelgeluiden omzette in kruisjes en aantallen -was wonderschoon; veenmosrietland voor een belangrijk deel; de drijvende grond was zo slap dat ik het af en toe best wel griezelig vond; zo slap heb ik het niet eerder meegemaakt. Maar Ab stapte rustig door en ik dus ook.

Na een korte onderbreking met quiche Loraine, waarin Ab zich zodanig verslikte dat ik het ergste vreesde gingen we naar een tweede stuk dat gedomineerd werd door een ongeveer 60 jaar oud natuurlijk ontstaan bos. Daarin nesten van roofvogels; buizerd en havik. We hadden al baltsende kiekendieven gezien; het gaat hier goed met de roofvogels; een goed teken van de ecologische kwaliteit van dit natuurgebied.
Ab bracht mij terug naar het station; ik bedankte hem voor de fantastische natuurervaring van deze ochtend. Later deze dag stuurde hij me de lijst van vogels die hij had waargenomen en waar hij mij ook voor een belangrijk deel van deelachtig gemaakt; hij heeft veel geduld met mij, maar ik vind het buitengewoon moeilijk om vogels te determineren.
Ik was weer lekker vroeg thuis; Roos was naar het oosten des lands voor een concert en een wandeling; Paul Theroux met zijn geweldige beschrijving van China in het jaar 1968 (als ik het goed opmaak uit het boek) trekt mij enorm. Maar na een uurtje heb ik toch nog even een wandelingetje gemaakt door het Houdringhebos en op "ons bankje" wat zitten overpeinzen. 

Geen opmerkingen: