M'n eerste blauwborst

Cyria aan het speuren

Vandaag een fijne vogelkijkdag gehad met Cyria, sinds Lesbos 2014 mijn vogelvriendin. Op mijn verzoek weer naar de waterleidingduinen, het vaste observatiegebied van Cyria. De duinen vind ik een van de mooiste habitats; ook met Huib loop ik graag door de duinen.
We gingen eigenlijk voor de boomvalken maar we zagen en hoorden veel meer dan dat. Cyria wees mij op de geluiden van verschillende vogels; lastige materie. Vaak heel bekende geluiden zoals die van de fitis: begint hoog en zakt dan snel naar beneden. Het verschil tussen het geluid van de rietzanger en de kleine karekiet; bewonen de zelfde habitat, zingen in belangrijke mate hun vrij krassend liedje, maar de rietzanger kent uithalen naar boven en de karekiet niet. De braamsluiper die je nooit ziet maar wel hoort als een "machinegeweer", maar dan op vogelmelodie. De rietgors, niet schuw, kende ik al en ik dacht dat dit de rietzanger was. Het valt ook allemaal niet mee.
Een tafeleend zag ik drijven - hield hem aanvankelijk voor de krooneend - maar het toppunt voor mij was toch wel de blauwborst.

Zo mooi zagen wij hem ook!
Foto Hans van Zummeren

"Kijk", zei Cyria en in het scherpe beeld van mijn Swarovski zag ik een donker vogeltje met een rode staart, "welke kleur heeft zijn borst?", vervolgde ze, en toen zag ik het pas: de blauwborst. Hij vloog wat heen en weer en ging een paar keer prachtig in het zicht op een tak zitten. Dit beestje wilde ik al zo lang graag eens zien. Nu nog het baardmannetje en, deo volente ooit de pestvogel.
Was weer een ontzettend gezellige dag; we praatten weer wat af tijdens het wandelen en kijken. Goede combinatie dat wandelen en vogels kijken.