Bevrijdings - èn hemelvaartsdag

Leuk stukje architectuur in Arnhem

In 1946 en ergens in de zeventiger jaren was het ook al gebeurd dat deze twee dagen van herdenking op de zelfde dag vielen; de herdenking van het ten hemel varen van de messias - zou Busken Huet dit onverklaarbare "wonder" van zijn geloof hebben doen vallen? - en het beëindigen van WO II, voorwaar heftige gebeurtenissen! Ook dit jaar was dit het geval, voor de beijveraars van de vrije dag op 5 mei een schrale troost wellicht.
Het was een prachtige dag in ieder geval na een periode van koud weer; vorige week liepen Roos en ik in Duitsland nog in de sneeuw met een dikke winterbroek aan; die heb ik inmiddels nogmaals gewassen en nu definitief opgeborgen voor volgend jaar winter.
Vandaag opnieuw aan de wandel voor de volgende étappe van het Maarten van Rossempad. We begonnen met fors misverstand omtrent de tracks op de GPS bij Arnhem CS waar we de vorige keer waren gebleven en al snel zaten we op de route van het LAW pad. Het was vanwege de vrije en zonnige dag ontzettend druk met dagjesmensen en dat zou de hele dag zo blijven. De - te lange - aanloop ging vooral door stadsgebied; ik was er niet van onder de indruk. We kwamen in een groen gebied een hele kermis tegen met honderden mensen, maar uiteindelijk kwamen we dan toch via Rozendaal (Gelderland), genoemd naar het oude kasteel Rosendael in de natuur van de Veluwe terecht. Langs beekjes, sprengen, maar overal veel mensen; begon me wat tegen te staan gewend als ik ben aan eenzaam en in de stilte lopen; nu overal dat geschreeuw; zachtjes praten is er niet meer bij, mopperde hij ha ha.

Prachtig landschap in de buurt van Rozendaal (Gld). Uitzicht op "de oude school"

Was de aanloop naar Rozendaal al 9 kilometer daar zou de volgende track nog 18 kilometer wandelen betekenen, eindigend in Laag Soeren. Roos vond het allemaal best maar toen we ter hoogte van de Posbank kwamen had ik het eigenlijk wel gezien; ik had niet gedacht dat de aanloop naar Rozendaal nog zo ver zou zijn. Wat ik niet wist was dat Roos mij uitdaagde; zij had - terecht overigens - het idee dat ik geen zin zou hebben om de hele trip naar Laag Soeren te doen. Bij de Posbank moesten we feitelijk beslissen of we wel of niet naar Laag Soeren zouden gaan; verderop was geen aansluiting meer te verwachten op OV.
Ik had het echt wel gezien en stelde voorzichtig voor of we niet hier zouden afslaan naar Rheden en toen liet Roos de aap uit haar mouw ontsnappen: "ik was benieuwd tot hoe ver je zou willen gaan". Ze weet dat ik een hekel heb aan wandelingen van meer dan 20 km; dan begint het me veelal te vervelen.
Uiteindelijk waren we rond half zes in station Rheden; te vroeg voor ons Dalvrij Abonnement en hebben we in het restaurant bij het station smakelijk varkenshaas met champignon-roomsaus gegeten met een heerlijk lentebokje erbij.