Smakelijk varkensvlees

De kunikuni beer van "Veldvarkens". Lelijk maar
heel mak en aardig voor de mensen. En ... hij kan er wat van!
(Foto van Roos gepikt)

Daar ben ik al zo ontzettend lang naar op zoek: lekker ouderwets smakelijk en dus wat vetter varkensvlees, niet van dat droge dat bij grootwinkelbedrijf en slagers wordt verkocht, maar goed dooraderd vlees. De huidige fabrieksvarkens zijn erop gefokt dat het vlees zo droog mogelijk is; ik vind het zelfs een beetje zuur smaken. Alleen de speklappen zijn nog redelijk vet. Nog niet zo lang geleden nam ik altijd ingevroren "pluma" mee uit Andalucia, het land van de Iberico varkens. Die zijn ouderwets lekker vet en pluma is echt het lekkerste varkensvlees dat ik ken, afgezien dan van wild zwijn, maar dat is van een andere orde.
En dan heb ik nu, via Facebook kennis gemaakt met "Veldvarkens", een initiatief van twee jonge mensen die in de achterhoek, in de buurt van Zelhem een kleinschalig varkensfok bedrijf drijven en van daaruit ook vlees verkopen.
Natuurlijk combineerden wij het bezoek met een wandeling; van de achterhoek mag je toch verwachten dat je er fraai kunt wandelen. En soms was dat ook werkelijk het geval. Roos had via Googlemaps een wandelroute bepaald en uitgeprint en aan de hand daarvan, af en toe bijgestaan door de GPS wandelden we naar Zelhem en van daaruit naar de Veldvarkens. Joep en Jorieke namen alle tijd voor ons om de varkens te laten zien die allemaal in grote buitenpercelen, omringd met schrikdraad rondliepen.

Drie fokzeugen; heerlijk vrij rondlopend. Wat een heerlij
leven hebben deze dieren zo in de open lucht. Lekker wroeten.

Duroc, wolvarken en Kunikuni varkens, maar ook kruisingen van deze drie soorten liepen rond; prachtige dieren die vrijwel allemaal handtam waren; de fokzeugen waren hier allemaal geboren. Een ongehoord lelijke, maar goede kunikuni fokbeer liep rond in een grasland met een kunikuni zeug; hij was afkomstig van een zorgboerderij, maar werd te groot voor de kinderen en kon hier met succes zijn vruchtbaar werk doen. Met enige moeite maakte Roos een schitterend portret van deze goedaardige lelijkerd (zie foto).
Het kunikuni varken is afkomstig van de maori's die ze gefokt hebben op goed huisdierschap. Hoewel ze er met hun slagtanden vervaarlijk uitzien, althans de mannetjes zijn zij juist ontzettend makkelijk en aardig voor mensen. De wolvarkens kunnen qua lelijkheid wedijveren met de kunikuni; ze zien er potsierlijk uit met hun lange snuit en vooral met hun lange krulharen; zij zijn ontzettend goed bestand tegen koude; vormen een tot 10 cm dikke speklaag als het koud wordt.

Prachtige Duroc zeug met achter haar de reusachtige
Duroc beer.

De Duroc varkens zijn zonder meer schoonheden; donkerbruin en mooi van vorm. De fokbeer was zo groot en zwaar dat hij niet meer geschikt was voor het dekken van andere zeugen dan zijn eigen ras; die zijn stevig genoeg, de andere zeugen zakken door de knieen als ze besprongen worden. Een kleinere collega zat al klaar om de "klus" over te gaan nemen.
Beladen met ingevroren vlees-pakketten liepen we terug naar Zelhem en namen nu maar de bus. Al met al hadden we ook vandaag weer 20 km in de benen.
oosterwijkweg 5