13 mei 2013

De zwartkopgors en de bijeneter

Zwartkopgors. Foto van de hand van Harold Mulders
Tijdens de vogelreis op Lesbos werd ik telkens weer gefrappeerd door de schoonheid van de vogels; een enkele keer ook door het gebrek aan schuwheid; met de verrekijker, maar vooral met de telescoop kon je de vogels in hun volle pracht aanschouwen. En telkens benoemde ik stilletjes de pracht van de dag. Was het de eerste dag de grauwe klauwier, daar kwamen de volgende dagen de zwartkopgors, de witvleugelstern, de oostelijke blonde tapuit, de blauwe rotslijster en tot slot de bijeneter om de hoek kijken. De mooiste vond ik wel de bijeneter met z'n tropisch aandoende kleuren met als tweede de zwartkopgors. De laatste dag; we waren bij zoutpannen op een tweede locatie aangeland. De mogelijkheid tot het maken van een ferme wandeling werd door mij aangegrepen en ik keerde in m'n eentje terug bij het dorpje waarvan de naam mij helaas is ontschoten. Daar sloeg ik de verkeerde weg in; tot mijn geluk ontwaarde ik niet slechts het mij inmiddels bekende silhouet van de bijeneter en het specifieke geluid maar zag ik tevens een vlucht van zeker zo'n twintig stuks op een elektriciteitskabel zitten.
Bijeneter. Foto Harold Mulders
Met de kijker erbij werd ik dubbel en dwars beloond. Ze vertrokken en ik liep verder tot ik me realiseerde dat ik de verkeerde weg had gekozen en ik omkeerde. De GPS leidde mij uiteindelijk weer terug naar de goede plek; de bijeneters waren bij de tweede passage van de elektriciteitskabels niet meer aanwezig; ik had geluk gehad want van zo nabij hebben we deze tropisch pracht tijdens deze reis verder niet kunnen aanschouwen.

Geen opmerkingen: