Dit zijn de in NL gekweekte aardappeltjes van Gomera, oorspronkelijk door Columbus c.s. geïmporteerd. |
Natuurlijk wist ik door mijn bezoeken aan de zelfslachtende slagers in het Oosten van het land wat ik mocht verwachten. Echter, dit zag er behoorlijk anders uit, in die zin dat dit Bentheimer varken echt ouderwets was afgemest; een dikke laag spek en veel niervet; bij "moderne" varkens zie je dat niet. Dat moet fantastisch smakelijk vlees en worst op kunnen leveren; vlees dooraderd met vet, zoals het hoort. Van de worst konden we proeven, zij het natuurlijk eerder bereid en van een ander, maar wel Bentheimer varken. En het vlees bleek slechts in de horeca te worden afgezet. Niet omdat men het exclusief wilde houden, maar omdat chef-koks weten wat smaak aan voorwaarden stelt aan de grondstoffen en Jan Publiek denkt dat het niet van vet houdt en dat het ongezond is. Ik weet wel beter althans verbeeld mij dat en geniet daar van.
Al snel stonden we te praten met de boer, Peter Wijnen die het Bentheimer varken fokt. Toch maar een zeldzaam gebeuren en merkwaardig genoeg is er nauwelijks markt voor dit vlees; de mensen vinden het te vet. Het is toch wel droef dat dit smakelijke vlees, "zoals het vroeger was!", plaats heeft moeten maken voor het droge, wat zurige varkensvlees van de moderne rassen.
Gelukkig hebben wij door dit contact toegang tot ouderwets varkensvlees. Dankjewel Slow Food en vooral dankjewel voor de fokker van dit varken. We hebben afgesproken dat we naar hen toe zullen gaan met onze Gomera aardappeltjes, want deze mensen houden net als wij van echte smaak, voorwaar een mooi resultaat van "De dag van de smaak".
PS In een nieuwsbrief van Slow Food vond ik een afbeelding van de oorspronkelijke aardappeltjes uit Peru. Die wil ik de lezer niet onthouden.
Oorspronkelijke Aardappeltjes uit Peru |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten