19 oktober 2011

Gijs kan staan!

Gijs bij zijn vader op schoot
Gezellig bij m'n dochter en haar twee mannen langs geweest; Walter was ook thuis, leuk om hem ook weer eens te zien en te spreken. Arja had me eerst een SMSje gestuurd dat ik niet moest aanbellen maar moest kloppen, maar toen ik met de tram aan kwam liep ze me met de kinderwagen tegemoet. "Hij wilde niet slapen", vertelde ze. Vond ik wel gezellig, want hij is altijd vrolijk, zelfs als hij moe is. Ontzettend leuk om hem met z'n vader en moeder te zien en natuurlijk om hem zelf op schoot te hebben. Als je zo'n kleintje om de zoveel tijd ziet dan verbaas je je over de snelheid waarmee hij zich ontwikkelt. Hij wordt nu zelfs echt zwaar, 10 kg. Hij at al lekker een boterham en dronk uit een bekertje, voorwaar mijlpalen in een baby leven! Maar de klapper van de dag was toch wel dat hij ging staan. Uiteindelijk lag hij toch in bed; na enkele ogenblikken klonk er een enigszins angstig geluidje. Arja sprong op en ging kijken en riep dat ik moest komen en ja hoor, hij stond in z'n bed, voor het eerst! Hij vond het maar niks; "hoe moet ik nou weer gaan zitten", zag je hem denken. Arja moest het toch echt fotograferen voor Walter en voor het babyboek ondanks zijn verdrietig protest. Kostelijk om dat als opa te mogen aanschouwen.
Mijn dochter Arja met haar allerliefste schat op schoot
Ik vind het zo leuk dat de geschiedenis zich generatie op generatie herhaalt. Eind van deze maand wordt de 7 miljardste mens geboren en iedere moeder is weer verrukt als zo'n kindje een eerste tandje krijgt, of gaat staan, pappa of mamma zegt. Nou ja, veel lezers zullen begrijpen wat ik bedoel.

Geen opmerkingen: