Kerkje van Wierum |
Het was gisteren weer de eerste maandag van de maand, tijd voor de sirenes om 12.00 uur. Dat is een signaal dat je niet gauw zal ontgaan wanneer je in het land bent; dat is ook precies de bedoeling want het is in beginsel bedoeld om de bevolking te kunnen waarschuwen bij rampspoed en die eerste van de maand is slechts om te testen.
Ik gebruik dat signaal als management instrument. In de zorg heb je een methode om iemands werkzaamheden in de praktijk te bepalen. Dan krijgt de werknemer een lijst met mogelijke werkzaamheden en een klokje dat op volstrekt willekeurige momenten een signaal geeft. Op zo'n moment moet je op de lijst aankruisen wat je aan het doen bent.
Dat doe ik met de maandagmiddag nu al bijna een jaar lang. En wat komt er uit? Niet echt een verrassing, op de maandagen om 12.00 uur ben ik strijk en zet buiten en aan de wandel. Eén keer stond ik in de hal beneden om een wandeling te gaan ondernemen en één keer zat ik met Roos in de bus op weg naar een wandeling. Tja, echt willekeurig is de maandag natuurlijk niet, maar het resultaat van de meting verbaast me niet echt.
Maar gisteren gebeurde er iets bijzonders; ik was op dat moment in de plaats Wierum, een piepklein plaatsje aan de Friese zeedijk, tegenover Ameland. Kenmerkend is het prachtige kerkje. En in plaats van een sirene ging hier de kerkklok stevig luiden zoals dat in oude tijden overal gebeurde. Ik vond het heel imponerend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten