11 februari 2023

Een nieuwe soort in NL

Vandaag wintervergadering van de Nederlandse Entomologische Vereniging, de NEV in Utrecht, werd vroeger wel de "kistjesdag" genoemd omdat de leden bij die gelegenheid hun dat jaar verzamelde insecten mee konden nemen, opgeprikt en al in een kistje om elkaar te tonen. Dat heb ik de afgelopen jaren nog wel een enkele keer meegemaakt, maar de laatste jaren krijgt de wintervergadering steeds meer weg van een presentatiedag van leden voor leden en zelfs wetenschappelijk verantwoorde lezingen. 
Dochter Joke was tot voor kort ook lid van de NEV en vond de kistjesdag hilarisch met al die oudere mannen met baarden die over weinig anders met elkaar spraken dan over de torretjes die zij hadden gevangen, verzameld zoals dat wordt genoemd. En ook ik ga vooral voor het vertrouwde gevoel dat ik krijg wanneer ik tussen een grote groep biologen verkeer, altijd vriendelijke en goed gemutste lieden die in zijn voor een leuke conversatie.
Het gaat vaak over nieuwe soorten die gevonden zijn in NL en het frappeerde mij hoe vaak dat gebeurt toch eigenlijk en heden zelfs met uiterst geavanceerde methoden als het lokken met specifieke feromonen. Een presentatie met filmmateriaal uit de jaren zestig frappeerde mij bijzonder, het betrof een uitgebreide gedragsstudie naar spinnen tijdens de copulatie. Bij min of meer toeval was een filmrol met nog celluloidfilm opgedoken en gelukkig gedigitaliseerd zodat de werkelijk voortreffelijke beelden van het wonderlijk gedrag van deze spinnen in detail zichtbaar was gemaakt. De ongetwijfeld inmiddels hoog bejaarde presentator gaf een bijzondere toelichting bij wat we te zien kregen en een welverdiend applaus. Ook was er een presentatie over het aantal libellensoorten in de loop van de tijd. Daarin werden verschillende parameters gepresenteerd om het verloop van het aantal soorten en de aantallen per soort te kunnen duiden. Wat mij daarbij vooral opviel was dat de gemiddelde temperatuur in NL, op basis van gegevens van het KNMI eigenlijk al vanaf de jaren zeventig licht steeg en vanaf de jaren 90 met een knik veel harder steeg. Uit de presentatie bleek ook dat de soorten die beter tegen droogte en warmte bestand waren toenamen terwijl de koudere en nattere soorten verminderden. Overigens complimenten voor de wijze waarop de statistiek werd gehanteerd. 
Overigens viel het mij op dat de klimaatverandering bij vrijwel iedere presentatie in het licht kwam wat mijn onrust dienaangaande aanwakkerde. Gelukkig weet Halliday die onrust weer wat te temmen. Hij stelt dat Homo Sapiens gewoon een biologische soort is waarbij de effecten horen. Eigenlijk vind ik dat ook wel, tenslotte hebben de stromatolieten ook de zuurstof geproduceerd die het klimaat grondig hebben gewijzigd en de leefomstandigheden voor vele soorten hebben ondermijnd. Nou ja, een schrale troost.
Bij thuiskomst heb ik frietjes gebakken en voor de kids van Arja een grote hoeveelheid kippenvleugeltjes gebakken. Die kan ze morgen meenemen.

Geen opmerkingen: