Niet door de vos

 

Kuiken van de kievit op zoek naar voedsel
Foto: Hans van Zummeren

Gisteren, bij ons bezoek aan Vera en Klaus vertelde Roos over haar lidmaatschap en bestuursfunctie binnen het IVN. Ter sprake kwam de droevige stand van de natuur in de regio rond Wijhe. De werkgroep weidevogels heeft zichzelf opgeheven omdat er geen weidevogels meer zijn aldaar. Vera vroeg of het bekend was hoe dat kwam waarop ik antwoordde dat het vooral kwam door de verlaging van de grondwaterstand ten gerieve van de landbouw, waardoor er onvoldoende klein gedierte kan leven in de bodem, wurmen en ander klein grut dat als voedsel dient voor de jonge vogels. Verder wordt er almaar vroeger gemaaid zodat de overlevingskans voor de jonge vogels nog verder wordt verkleind. Broer Jan dacht dat het door de vossen kwam; tja, dat argument hoor je wel vaker, maar het is altijd de voedselvoorziening die bepaalt hoe een soort zich kan handhaven, uitbreiden of verdwijnt. 
Ik vertelde hoe ik decennia geleden aan de wandel was in de buurt van Alphen aan de Rijn en daarbij een dijk overstak en daar achter werd overvallen door een gigantisch kabaal van weidevogels; dat hoor je nooit meer. Ook hier bij het KNMI waren vroeger altijd grutto's; hoor je nooit meer. Het gaat helaas heel slecht met deze karakteristieke vogel van de groene vlaktes. Overigens hoor en zie je in de Eilandspolder nog wel weidevogels, maar ik weet niet of dat nestelende vogels zijn of doortrekkers uit andere oorden. Ganzen zitten er overigens in overvloed, zodanig veel zelfs dat de beheerders ingrijpen en eieren vernietigen of verzamelen (voor mij o.a.) om heerlijk spektaart en vla mee te maken. Die hebben kennelijk wel voldoende te eten en weinig predatoren. Daar zou een vos goed van kunnen leven inderdaad. Op een filmpje over de Oostvaardersplassen heb ik wel eens gezien hoe een vos misschien wel 15 kuikens van ganzen in één run te grazen nam; daarmee ontstaat vanzelf een evenwicht van eten en gegeten worden, de basis van een gezond ecologisch systeem.