Bijna de 20 km

 

Zo te zien een oude koningsweg

Voor vandaag had ik een stevige over de Veluwe in mijn gedachten; van Lunteren naar Wolfheze, bijna 20 km. Komoot had een track voor me uitgezet, dwars door de bossen van Lunteren, een stuk door bouwland en tot slot via het gebied, Plancken Wambuis over het mooiste deel van de Veluwe naar Wolfheze. Daar was ik lang niet geweest, dus vort met de geit. 
Eerst vroeg wat boodschappen doen bij "de Koopman", oftewel de groenteman en door naar het station. Met de trein van 9 uur naar Amersfoort en daar door een merkwaardig slechte aansluiting een half uur wachten op het treintje naar Lunteren. Maar daar ging het dan ook los. Even morrelen voordat ik de juiste afslag had naar het Lunterse buurtbos en vort met de geit. Het was een bos vol met paadjes; ik moest Komoot dan ook voortdurend in de hand houden, maar dan vond ik ook alles correct. Het was zo ongehoord mooi in het bos; hele velden vol met bladeren van beuken en andere bomen; ik mag daar zo graag in ploeteren als een klein kind; heerlijk vind ik dat en overpeins dan hoeveel jaren ik daar al van geniet en vraag me af hoeveel jaren het Lot nog voor mij tegoed heeft. 
Na het behoorlijk uitgestrekte buurtbos met haar enorme uitzichttoren uit het begin van de vorige eeuw kwam ik in een landbouwgebied; een paar lange zandwegen langs bouwland en uiteindelijk weer een bosweg ingeslagen bereikte ik uiteindelijk het fraaie gebied "Plancken Wambuis". Daar kwam de vrijwel eerste mogelijkheid om zittend een bammetje te nuttigen; daar was ik wel aan toe; ik zat zo'n beetje op de helft van de wandeling. Op een uitzichtplekje was een bankje waar al twee dames van het uitzicht zaten te genieten. Ze hadden er geen bezwaar tegen dat ik even aanschoof en dan ontstaat altijd een gesprekje en in dit tijdsgewricht uiteraard over dat verrekte rot virus en de maatregelen die daar tegen genomen worden. En dan het laatste stuk van de wandeling naar station Wolfhaze; het leek wel steeds mooier te worden en ook het laatste stuk was fijn om te doen. De OV-engel zorgde weer voor een uitstekende aansluiting en ik was dan ook snel weer op honk.