Als het een boek is ....

Het feestvarken aan de andere kop van de tafel

We waren uitgenodigd om mee te eten vanwege de verjaardag van de zoon van Anita, de stiefzoon van Sander; Sander is de halfbroer van Douwe en ooit de stiefzoon van Roos. Kortom een zoekplaatje van familie proporties waar ik volstrekt buiten stond en slechts als de partner van Roos optrad. Maar wel heel gezellig hoor. Helaas waren twee van de halfbroers van Sander niet aanwezig door omstandigheden. En het hele festijn dreigde in het honderd te lopen omdat het restaurant - een tweesterren restaurant, sic - de afgelopen avond een keukenbrandje had gehad. Sander had gelukkig een alternatief gevonden, zij het "slechts" een éénsterren restaurant in Valkenswaard.
Douwe kwam voorrijden met de Tesla en daar gingen we. Voor de gelegenheid had ik een jasje aangetrokken; niet het trouwpak dat ik bij gelegenheid van Hugo's en Peters' huwelijkssluitingen had gedragen, maar m'n vertrouwde bruine ribfluweel. Het was koud en ik had me (te) warm aangekleed voor de chique plekken waar we zouden vertoeven. Eerst even als gezelschap bij elkaar komen met een kopje thee ten huize van Anita en Sander. We arriveerden toevallig tegelijk met Sanders' moeder en haar man; de dames Roos en Helma ontmoetten elkaar voor het eerst sinds misschien wel 40 jaar weer en hadden elkaar veel te vertellen over het verleden; was goed en bijzonder belangrijke "bijvangst" van deze bijeenkomst die was gedrapeerd als familie reünie rond de verjaardag van Atilla, die morgen 15 jaar wordt.
Met twee auto's gingen we op weg naar Valkenswaard en na het vinden van parkeerplaatsen liepen we naar het restaurant. Was heel gezellig en al snel nam het gezelschap plaats. Ik zat aan één smalle kant van de tafel en de jarige Atilla aan de andere kop van de tafel. 
De ene na de andere lekkernij werd geserveerd en we praatten wat af; de aparte ruime waar wij als gezelschap van 11 man zaten was zodanig dat je zelfs wat met de veel verderop zittende disgenoten kon converseren; geen uitgebreid gesprek maar een verstaanbare vraag of opmerking. Zo had ik enig contact over de wijn met Jasper, ook een halfbroer van Sander. Het is een bijzonder ingewikkelde familie samenstelling en het is bijna een raadsel om uit de hier boven gegeven informatie de samenstelling af te leiden; het was amusant en buitengewoon plezierig.
Onderdeel van de bijeenkomst was natuurlijk het uitreiken van de presentjes voor de jarige Job. Helma overhandigde iets aan Atilla en vroeg zich daarbij af of hij het misschien al had. Heel spits antwoordde Anita: "als het een boek is, zeker niet!", waarop iedereen, en ik zeker ontzettend moest lachen. Verder kreeg hij vooral pecunia om in een rijwiel te investeren, een niet elektrische fiets zou het worden.
Door de Corona maatregelen moesten we om 20.00 uur verdwijnen uit het restaurant en gingen we nog even terug naar Waalre voor een kopje koffie en afscheid. Daar liet Anita mij nog haar kunstwerkjes zien in het daar speciaal voor ingerichte atelier; prachtige Hongaarse kunst van het versieren van speciale koeken, die je uiteindelijk zelfs kunt opeten. Echte traditionele taferelen met bloemen, maar ook hele moderne die afgeleid leken van het Haloween feest dat we onlangs hebben mee mogen maken. 
Douwe reed ons weer terug naar de flat. 
Het was voor Roos best emotioneel zwaar geweest zo'n confrontatie met het verleden; niet echt makkelijk om het maar eens eufemistisch te zeggen. Daarom besloten we om het morgen maar eens heel kalmpjes aan te doen. Ik besloot om morgen met haar mee terug te gaan naar Wijhe en dan zien of we maandag samen een mooie wandeling konden maken van Zutphen naar Brummen; daar had Roos al enige tijd geleden een track voor geconstrueerd.