27 december 2020

Wat een weer

 

Oude foto van mezelf voor Asbjörn

Toen we gisteravond weer naar de flat gingen begon het al aardig had te waaien; de storm Bella zou vandaag helemaal krachtig opsteken en werd geflankeerd door een vrijwel voortdurende regenbui; geen gezellig weer. Dit was de dag waarop ik in vroeger jaren wel met de jongens naar Kalterherberg ging; naar de Hoge Venen om een paar dagen te wandelen door de sneeuw en om lekker met z'n drietjes te verblijven in dat vertrouwde hotel. Het was dus echt een binnen zitdag waarbij ik oude foto's ging zitten doorkijken om te kunnen voldoen aan de vraag van Asbjörn om wat foto's van mezelf aan hem te tonen. Erg leuk deze belangstelling voor het verleden. Ik heb hem ook attent gemaakt op verschillende voor hem mogelijk interessante blogs in my daily blog. Op zijn beurt stuurde hij een bijzondere foto van de kerst waarbij hij zijn vriendin officieel ten huwelijk had gevraagd met als geschenk een fraaie ring; vanaf nu is ze zijn verloofde. Dat heb ik in geen decennia meer gehoord, maar wellicht is dat een Angelsaksische gewoonte die wij hier in NL hebben vergeten; jammer, want dat zijn wel de leuke dingen!
Maar bij het zoeken van foto's kwam ik ook foto's tegen van zo'n bezoek aan Kalterherberg met Hugo en Peter; die keer dat we ons helemaal ongans hebben gegeten aan ganzenpoten die over waren gebleven van het kerstdiner van het hotel; was heerlijk! Misschien was dat ook wel die keer dat ik in slaap was gevallen dat de twee zoons aan het kaarten waren. "Sssst, pappa slaapt", zei Peter toen; ik hoorde dat zo in m'n halfslaap en zei: "ga maar door hoor jongens". En toen ik weer wakker werd voor het eten zei hij verbaasd: "pap, en je sliep directweer!". Inderdaad, ik kan als ik moe ben op commando in slaap vallen; powernaps van enkele minuten en ik ben weer boven Jan. Dat heb ik nog steeds.

Geen opmerkingen: