Lekker draadjesvlees

 Deze kerstweek wordt een heel familiefestijn; waren we afgelopen maandag bij Mariska en gezin, daar kwamen vandaag de twee zonen van Roos bij ons dineren in de Bilt. Keurig om half vier, als afgesproken meldden zij zich en zaten we aan de thee. Was heel gezellig; we zaten geanimeerd met elkaar te praten over tal van zaken; het gesprek liep van werkzaamheden via vroegere gebeurtenissen en onze donorkinderwaardigheden naar onze gezamenlijke geschiedenis. Zo wist Tycho mij te wijzen op mijn paedagogisch, zij het misschien wel ruw onderbreken van die eeuwige computerspelletjes in plaats van lekker buiten spelen, zoals ik had verordonneerd, toen de twee broers bij ons logeerden. Wat moest ik lachen; had dat natuurlijk helemaal vergeten. Ook Douwe wist zich nog goed mijn zogenaamde woede uitbarstingen te herinneren. Ach, boos was ik niet, maar dat die twee van Roos zo'n pesthekel hadden aan buiten spelen en daarmee ook die twee jongens van mij paralyseerden wekte wel mijn verbazing. Maar war moest ik daar nu om lachen. 
Het was een heel warme bijeenkomst; de twee broers en hun moeder zien elkaar niet zo gek vaak in deze samenstelling; ik genoot er van om te zien hoe zij het naar hun zin hadden en ondertussen zorgde ik voor het eten. Zo had ik het ook afgesproken met Roos; zij hoefde zich nergens mee te bemoeien; ik zorgde voor alles. Wel had ik haar natuurlijk gevraagd wat de heren zoal lekker vonden en dat bleek tot mijn genoegen: draadjesvlees. Een simpel, doch voedzaam onderdeel van de maaltijd. Ik had nog een ferme lap rundvlees liggen, onlangs gekocht bij de slager in Ruurlo omdat hij er zo lekker uitzag; kwam nu goed van pas. Ik had hem gebakken en te sudderen gezet; veel werk is het niet; ik deed het volgens de methode die ik via mijn tante Alda had gehoord als de wijze waarop mijn oma Sientje altijd haar vlees klaar stoofde.
Maar ik had ook een pan groentesoep met vermicelli als voorgerecht en een schotel met macaroni overdekt met een mengsel van gehakt, ui, knoflook en snijbiet, overdekt met gegrillde kaas. En voor toe had ik voor Tycho magisch voedsel, oftewel rijstebrij met rozijnen. Hij vond dat zo lekker dat hij de pan vrijwel leeg heeft gegeten; ik had de volgende dag nog een heel klein ontbijtje aan het restant.
Tycho vertrok weer op tijd; Douwe bleef nog even gezellig zitten waarbij we nog zelfs een paar glaasjes "Everts' Roem" hebben soldaat gemaakt.
Roos en ik hebben nog heel even na zitten snorren over deze gezellige dag.