7th extension of Half 11

Asbjörn en Laura bij een obstakelrace

 Opnieuw belde Nathalie mij afgelopen week op met de boodschap dat ik er weer een zoon bij had. En natuurlijk had deze boodschap al eerder Mariska en Martijn bereikt die dan ook direct op zoek waren gegaan naar namen en sites op de diverse social media. Ik kreeg dan ook direct e.e.a. op m'n bord; ook dat hij de zoektocht  in handen had gelegd van een professional, één van de gerenommeerde zgn. donor-detectives, Els L. Het duurde echter een paar dagen voordat hij contact op kon nemen met mij; wel had ik contact met Els die mij vroeg of ik misschien een Canadese vader kon hebben gehad. Ik moest daarom natuurlijk lachen, mijn ouders kennende en mijn duidelijke familiaire kenmerken. Het bleek ook niet het geval te zijn; de Canadese link van Asbjörn kwam vanuit moeders kant. Via Nathalie werd hij direct aan mij gelinkt. 
Gisteravond moest ik echt nog even wat cantates beluisteren; om 00.15 uur, dus echt vandaag ging ik slapen maar keek voor de zekerheid of ik misschien al bericht van Asbjörn had gekregen; ondanks dat het al mijn 7e donorkind is dat nu mijn pad kruist blijft het spannend hoor! En ja hoor, daar was het; lag al enige uren op me te wachten, maar Bach had mij bezig gehouden. Ik stuurde het bericht van hem door naar de andere donorkinderen via de mail.

En vanmorgen begon over ons besloten WhatsApp groepje met de naam "Half 11" een enthousiast welkom voor Asbjörn en ontwikkelde zich een uitwisseling over het proces van "weten dat je donorkind bent" en de zoektocht naar donor en halfjes, zoals dat wordt genoemd. Wat mij opvalt is dat de zoektocht naar halfjes vaak nog belangrijker wordt gevonden dan het vinden van de donorvader. Grappig vind ik dat, want daarin kan ik inmiddels ruimschoots voorzien. Ook kreeg ik een tweetal leuke foto's van Asbjörn; die mocht ik in deze blog plaatsen. Op een daarvan staat hij in actie bij een zgn. obstakelrace waarbij hij, samen met zijn partner Laura over een vuurplaats heen moet springen; pracht gezicht.