07 juli 2020

Roken en Corona in Spanje

Roos en ik waren een keer in Spanje - een land waar we zelfs wel eens een politieagent hebben zien roken in een horeca gelegenheid - waar we een kerngezonde zeventiger spraken. Direct vroeg ik hem of hij gerookt had en dat bleek duidelijk niet het geval; hij was aldus eigen zeggen een grote uitzondering in zijn vrienden- en kennissenkring en dat is hij gebleven; de anderen waren inmiddels allemaal dood en de goede man wist wel waarom.
In Cortegana heb ik een keer een oudere man gezien die nauwelijks meer bewoog en altijd op een openbaar bankje zat te kijken naar wat er zoal gebeurde. Broodmager en voortdurend rokend en hoestend. Ik dacht bij mezelf dat deze man ijzersterk moest zijn geweest of veel en veel jonger dan hij eruit zag of hij moest door het Lot begunstigd zijn geweest of gewoon door Tanatos vergeten.
Deze inleiding bedoel ik vooral om aan te duiden dat er in Spanje veel meer gerookt werd en ongetwijfeld nog wordt; het hoort er gewoon bij net als in NL in de jaren 50-60, de tijd dat een "niet-rook coupé" in de trein een zeldzaamheid was; vrijwel iedereen rookte. Overigens was mijn oude vader in die tijd al op de hoogte dat roken ongezond was en hij deed het dan ook niet of bij grote uitzondering "voor de gezelligheid". Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik in mijn jongere jaren eveneens gerookt heb.
Maar tegen de achtergrond van het vele roken in Spanje verbaast het mij geenszins dat er daar relatief veel mensen overlijden aan Corona; het roken is de boosdoener en Corona is het laatste zetje, net als bij de bijzonder oude mensen in noord Italië; daar is het de bijzonder hoge leeftijd die kwetsbaar maakt.

Geen opmerkingen: