15 juli 2020

Herakles in het RIjksmuseum

Herakles doodt de leeuw
Mijn tijdslot was van 12.15 tot 12.30, maar ik ben altijd graag ruim op tijd dus wandelde ik van station Amsterdam Zuid via de prachtige architectuur van Oud Zuid, langs het Hilton ende van Eeghenstraat waar ik in mijn militaire diensttijd piketdienst had in een of ander saai kantoor. Je kuch werd bezorgd vanuit de kazerne. Ik nam een lekkere biefstuk mee van huis en die bakte ik daar dan in een pannetje weet ik nog. En verder verveelde je een hele dag dood. Eén keer ging de telefoon om te controleren of je wel op je post was. Dat schoot even door me heen. Het Vondelpark; gezellig druk met sportende jonge mensen, fietsers en lekker relaxed sfeertje. Bij de uitgang waar ik altijd weer aan de schrijver AFTH van der Heijden moet denken en dan over het Max Euwe plein naar het Rijks. Natuurlijk nog steeds ruim een kwartier te vroeg. Ik ging ergens op een bankje zitten en daar ging de telefoon; Hugo die in een drie-gesprek Roos en mij op de hoogte bracht hoe het vannacht met Marjorie was gegaan. De operatie was gelukkig geslaagd.
En daarna ging mijn tijdslot in. Het ging hier net zo precies als afgelopen zondag in Gorsel, maar toch wel iets meer ontspannen. Maar opnieuw langs elkaar heen sluipen of je zweertjes had. Keurig langs de pijlen en suppoosten die je erbij hielpen als je de pijlen niet meer begreep. Ik was uiteraard zeer onder de indruk van de werken van Carrevaggio en Bernini. Wat die laatste uit marmer weet te toveren grenst aan het onmogelijke; hoe heeft hij dat 400 jaar geleden voor elkaar gekregen?!
De laatste weken heb ik gelezen in het boek Mythos 2 van Stephen Fry en daarin gaat het over de Griekse helden, over Herakles onder andere. En daar zag ik wel zo'n schitterend stuk houtsnijwerk van. Dat moet deze blog gaan sieren dacht ik.

Geen opmerkingen: