Kennelijk begin ik al aardig door mijn budget aan wandelingen heen te geraken; Marion had mij aangegeven dat ik vandaag niet mee kon met de wandeling met Rafa. Roos mocht wel mee, maar ik moest iets anders bedenken voor deze dag. Maar daarom niet getreurd; ik nam de bus van kwart over tien naar Moraira en om kwart voor elf was ik op weg. Ik had flink wat leeftocht bij me; het was lekker weer en inmiddels weet ik wel wat ik kan verwachten; was alweer de derde keer dat ik deze wandeling deed. Het eerste stuk heb ik nu wel gezien; langs de drukke weg is niet veul an, maar zodra het ecologische pad begint is het echt fijn wandelen. Ik beschouw dit maar als mijn nieuwe drietje; een wandelingetje dat er altijd wel tussendoor kan.
Bij het fitnessveldje heb ik lekker zitten lunchen met een banaantje en een uurtje verder nog eens een bammetje naar binnen geschoven. Bij het restaurantje waar we de eerste keer Maarten en zijn vakantievrienden ontmoetten kwam ik nu Jeanine en nog een reisgenote tegen. Jeanine wist te vertellen dat ze een boekje had gekregen van de Hollandse club in Calpe en dat je met die club kon bridgen maar ook bergwandelen. Dat bridgen is natuurlijk erg fijn voor Roos; zij wil zo graag bridgen; gaan we zeker doen!
Roos was nog niet terug; ik nam een lekkere kop soep en ging op de lap top naar een uitzending van Audrey Manning kijken, die weergaloze BBC serie over geologie; ik raak daar niet op uitgekeken. Toen Roos thuis kwam heb ik ook voor haar lekker soep opgewarmd. Ze vertelde dat ook nu het wandelen niet helemaal was gegaan zoals het hoort. De groep was volkomen uiteen gevallen; er waren mensen terug gegaan; er waren mensen zo hard vooruit gaan lopen dat ze ook veel eerder op bestemming waren. Men had gewoon een taxi genomen zonder dat de gids daarvan op de hoogte was en volgens Roos was de klim ook wel wat heel erg hoog geweest. Ik was blij dat ik niet mee was gegaan en ga nu ook niet meer bergwandelen; het is me gewoon te zwaar als ik dit hoor. Overigens had Roos wel dolfijnen gezien; echt bijzonder want Rafa had in al die jaren dat hij hier was geweest dit fenomeen nooit mogen aanschouwen.
We hadden eigenlijk wel genoeg aan die soep; Roos had nog wel uit eten gewild. Nog even gezellig in de lounge van het hotel een wijntje gedronken en weer heerlijk geslapen.
Bij het fitnessveldje heb ik lekker zitten lunchen met een banaantje en een uurtje verder nog eens een bammetje naar binnen geschoven. Bij het restaurantje waar we de eerste keer Maarten en zijn vakantievrienden ontmoetten kwam ik nu Jeanine en nog een reisgenote tegen. Jeanine wist te vertellen dat ze een boekje had gekregen van de Hollandse club in Calpe en dat je met die club kon bridgen maar ook bergwandelen. Dat bridgen is natuurlijk erg fijn voor Roos; zij wil zo graag bridgen; gaan we zeker doen!
Roos was nog niet terug; ik nam een lekkere kop soep en ging op de lap top naar een uitzending van Audrey Manning kijken, die weergaloze BBC serie over geologie; ik raak daar niet op uitgekeken. Toen Roos thuis kwam heb ik ook voor haar lekker soep opgewarmd. Ze vertelde dat ook nu het wandelen niet helemaal was gegaan zoals het hoort. De groep was volkomen uiteen gevallen; er waren mensen terug gegaan; er waren mensen zo hard vooruit gaan lopen dat ze ook veel eerder op bestemming waren. Men had gewoon een taxi genomen zonder dat de gids daarvan op de hoogte was en volgens Roos was de klim ook wel wat heel erg hoog geweest. Ik was blij dat ik niet mee was gegaan en ga nu ook niet meer bergwandelen; het is me gewoon te zwaar als ik dit hoor. Overigens had Roos wel dolfijnen gezien; echt bijzonder want Rafa had in al die jaren dat hij hier was geweest dit fenomeen nooit mogen aanschouwen.
We hadden eigenlijk wel genoeg aan die soep; Roos had nog wel uit eten gewild. Nog even gezellig in de lounge van het hotel een wijntje gedronken en weer heerlijk geslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten