Verder langs de Lek naar Maurik

Gezicht op Buren

Lekker vlot waren we in Buren alwaar we verder gingen met het Maarten van Rossempad. Het zou een mooie dag worden; weeronline had zelfs een 9 voorspeld maar dat zou wel wat erg sterk overdreven blijken. Maar het begon goed. We liepen van Buren naar Zoelmond en kwamen onderweg een buurtbusje tegen met achter het stuur een meneer met een fraaie lichtgrijze/witte baard. Ik noemde hem oneerbiedig een kabouter. Via een aantal onbekende plaatsjes - waar we althans nog nooit van gehoord hadden -  liepen we door boerenland en na een dik uur kwamen we weer aan een rivier, de Lek schatten wij, maar echt kennen doen we die rivieren die toch zo kenmerkend zijn voor ons kikkerlandje niet; eigenlijk wel gek. Roos was helemaal lyrisch over de uitzichten vanaf de dijk; zicht op Wijk bij Duurstede; ganzen in de uiterwaarde. Er stonden metalen stoelen, stevig gefixeerd op de rivierdijk. Tijd voor een boterham met uitzicht.
En toen verder naar de kruising der stromen; het Amsterdam-Rijn kanaal kruist hier de Lek. Op dat moment schoof er een enorme boot met metaalafval over de kruising der stromen; ik kon de naam van het schip met mijn Swarovski duidelijk onderscheiden: de Cunera.
Bij de sluizen konden we het kanaal oversteken en toen naar het Rijswijk (Gld); piepklein plaatsje, maar wel twee bushaltes. Opnieuw zagen we het buurtbusje met de zelfde chauffeur en we zwaaiden vriendelijk. We zouden hem in totaal vier keer ontmoeten op onze wandeling.
Op de dijk in Rijswijk stond een huis met een bordje: honing te koop en ja, die echte honing, direct van de imker kan ik nooit weerstaan en zo kochten we onverwacht een pot "zomerhoning", maar ook een pot "lindebloesemhoning" en die laatste is toch wel bijzonder delicaat van smaak. Nog genoeglijk staan praten met de imker en toen weer verder.
Helaas begon het wat te betrekken en kregen we af en toe een forse hagelbui op ons hoofd. We hadden besloten om door te gaan naar Maurik; dat moesten we ruim op tijd kunnen halen voor de incheck bij de NS voor 16.00 uur. Ik had verschillende bustijden van Maurik op een papiertje genoteerd en ik moest concluderen dat we bijna een uur zouden moeten wachten omdat we de bus hadden gemist. Maar Roos zette er de sokken in want zij had onderweg beter opgelet. Op een hoek stond ze me enigszins teleur gesteld op te wachten; ze had daar de buurtbus verwacht om deze tijd, maar wie kwam er op dat moment de hoek omgezeild? onze vriendelijke chauffeur. Hij bracht ons in Beusichem waar we de bus namen naar Tiel en op tijd konden inchecken. Was weer een fijne wandeldag!