05 februari 2016

RSI en de Woerdensche Verlaat

Een plaats met een wonderlijke naam. Vandaag met Roos en Huib vanuit Woerden, langs de Grecht naar de Woerdensche Verlaat gewandeld. Weeronline was wat pessimistisch de afgelopen week; gelukkig viel het weer erg mee; geen spatje regen en weinig wind. Bij de aanloop van de afspraak bleek dat Huib nogal last had van RSI; het schrijven van een mailtje was een pijnlijke affaire geworden; voor iemand die graag "prutst" met computers een behoorlijke handicap. Reden om eens over dit fenomeen van gedachten te wisselen onderweg.
In mijn werk heb ik ook mensen gekend die ernstige problemen hadden, vooral met het werken met de muis maar ook met het typen. Typen heeft veel weg van piano spelen dacht ik en inderdaad had Huib pijn op de plek van de aanhechting van de "pingelspieren", oftewel de spieren die je gebruikt met het pianospelen.
Ik speel al sinds mijn prille jeugd piano en type al van ver voor het computertijdperk. Vanaf de introductie van de PC heb ik erop gewerkt en nog nooit last gehad van pijn in de pols of in de aanhechting van de onderarmspieren waarmee je piano speelt. Misschien is het wel die continue oefening of de houding waarmee je gewend bent deze spieren te gebruiken die voorkomt dat je RSI krijgt.
Terwijl ik dit zit te typen voel ik dat ik inderdaad louter mijn vingers gebruik en dat mijn polsen rusten op de onderkant van de PC. Een muis gebruik ik al heel veel jaren niet meer; een touchpad vind ik een stuk fijner werken. Interessant onderzoeksterrein wellicht.
Overigens speelt Roos ook piano en moet ze desondanks oppassen dat ze haar handen en polsen niet te veel belast. RSI is complexer dan je zo op het eerste oog bedenkt vrees ik.
En Huib, inventief als hij is, stuurde me nu een mail waarvan hij de tekst had "ingesproken". Bravo voor zijn technisch vernuft!

Geen opmerkingen: