Afgelopen dinsdag heb ik het boek "22-11-1963" van Stephen King van de bieb geleend. Het is een zgn. sprinter en moet binnen een week teruggebracht worden. Het boek meet 897 pagina's dus dat betekent tempo lezen.
Stephen King is vooral bekend van zijn horror verhalen, niet echt mijn voorkeursliteratuur; ik heb dan ook nog nooit iets van hem gelezen. Maar dit boek krijgt zeer lovende kritieken; het gaat over tijdreizen met als doel het verijdelen van de moord op Kennedy. Tijdreizen is natuurlijk niet mogelijk, maar als literaire spelfiguur vanouds bekend uit de science fiction. Azimov heeft fantastisch met het thema gespeeld, maar ook anderen.
King reist in zijn boek terug naar de jaren vijftig en dat is de tijd die ik beschouw als het optimum van onze Westerse beschaving. En die beschrijving van King, daar smul ik van. Natuurlijk, hoe kan het anders, vooral van de smaak van het voedsel die in die tijd nog uitstekend is en de stilte die nog alom is. Onderling vertrouwen en andere sociale aspecten. Helaas ook het zeer algemeen zijn van het verschijnsel roken. Inderdaad herinner ik mij ook nog wel dat een niet-rook coupé in de trein nauwelijks aanwezig was. In 80% van de treinstellen mocht worden gerookt; vrijwel iedereen rookte in die tijd. En dan natuurlijk het akelige verschijnsel van de rassen discriminatie zoals je die toen nog sterk had in Amerika. Overigens niet in NL omdat er toen nog geen "buitenlanders" manifest waren in ons land.
Ik geniet van die beschrijvingen van de jaren vijftig ondanks dat ik nu als een bezetene moet lezen. Overigens ben ik inmiddels al voorbij pag. 400, dus ik haal het vast wel op tijd!
Stephen King is vooral bekend van zijn horror verhalen, niet echt mijn voorkeursliteratuur; ik heb dan ook nog nooit iets van hem gelezen. Maar dit boek krijgt zeer lovende kritieken; het gaat over tijdreizen met als doel het verijdelen van de moord op Kennedy. Tijdreizen is natuurlijk niet mogelijk, maar als literaire spelfiguur vanouds bekend uit de science fiction. Azimov heeft fantastisch met het thema gespeeld, maar ook anderen.
King reist in zijn boek terug naar de jaren vijftig en dat is de tijd die ik beschouw als het optimum van onze Westerse beschaving. En die beschrijving van King, daar smul ik van. Natuurlijk, hoe kan het anders, vooral van de smaak van het voedsel die in die tijd nog uitstekend is en de stilte die nog alom is. Onderling vertrouwen en andere sociale aspecten. Helaas ook het zeer algemeen zijn van het verschijnsel roken. Inderdaad herinner ik mij ook nog wel dat een niet-rook coupé in de trein nauwelijks aanwezig was. In 80% van de treinstellen mocht worden gerookt; vrijwel iedereen rookte in die tijd. En dan natuurlijk het akelige verschijnsel van de rassen discriminatie zoals je die toen nog sterk had in Amerika. Overigens niet in NL omdat er toen nog geen "buitenlanders" manifest waren in ons land.
Ik geniet van die beschrijvingen van de jaren vijftig ondanks dat ik nu als een bezetene moet lezen. Overigens ben ik inmiddels al voorbij pag. 400, dus ik haal het vast wel op tijd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten